εἰχέτην

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /eː.kʰé.tɛːn/ → /iˈçe.tin/ → /iˈçe.tin/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /eː.kʰé.tɛːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /iˈkʰe.te̝n/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /iˈçe.tin/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /iˈçe.tin/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /iˈçe.tin/

Verb

εἰχέτην • (eikhétēn)

1. third-person dual imperfect active indicative of ἔχω (ékhō)