ηγέτης

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἡγέτης (hēgétēs), from ἡγοῦμαι (hēgoûmai).

Noun

ηγέτης • (igétis) m (plural ηγέτες, feminine ηγέτιδα)

1. leader (commander, boss)
2. leader (expert, guide)

Declension

Declension of ηγέτης

	singular	plural
nominative	ηγέτης •	ηγέτες •
genitive	ηγέτη •	ηγετών •
accusative	ηγέτη •	ηγέτες •
vocative	ηγέτη •	ηγέτες •

Synonyms

• αρχηγός m or f (archigós, “leader, boss”)
• οδηγός m or f (odigós, “leader, guide”)

Related terms

• ηγεσία f (igesía, “leadership”)
• ηγέτιδα f (igétida, “leader”)
• ηγετικός (igetikós, “leading, leader”, adjective)
• ηγήτορας m (igítoras, “leader”)
• ηγούμαι (igoúmai, “to lead”)
• ηγουμενείο n (igoumeneío, “abbot's quarters”)
• ηγουμένη f (igouméni, “mother superior, abbess”)
• ηγουμενία f (igoumenía, “priorship”)
• ηγουμένισσα f (igouménissa, “mother superior, abbess”)
• ηγούμενος m (igoúmenos, “abbot”)
• ηγουμενοσυμβούλιο n (igoumenosymvoúlio, “monastery board”)