κατουρημένος

Greek

Etymology

Perfect participle of κατουριέμαι (katouriémai), passive voice of κατουράω, κατουρώ (“piss”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ka.tu.ɾiˈme.nos/
• Hyphenation: κα‧του‧ρη‧μέ‧νος

Participle

κατουρημένος • (katouriménos) m (feminine κατουρημένη, neuter κατουρημένο)

1. pissed
2. (figuratively) extremely scared

Declension

Declension of κατουρημένος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	κατουρημένος •	κατουρημένη •	κατουρημένο •	κατουρημένοι •	κατουρημένες •	κατουρημένα •
genitive	κατουρημένου •	κατουρημένης •	κατουρημένου •	κατουρημένων •	κατουρημένων •	κατουρημένων •
accusative	κατουρημένο •	κατουρημένη •	κατουρημένο •	κατουρημένους •	κατουρημένες •	κατουρημένα •
vocative	κατουρημένε •	κατουρημένη •	κατουρημένο •	κατουρημένοι •	κατουρημένες •	κατουρημένα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο κατουρημένος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο κατουρημένος, etc.)