μόρρινος

Ancient Greek

Etymology

From μόρρῐᾰ (mórrhia, “kind of material, perhaps agate”) +‎ -ινος (-inos).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /mór̥.r̥i.nos/ → /ˈmor.ri.nos/ → /ˈmo.ri.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /mór̥.r̥i.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈmor.ri.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈmor.ri.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈmor.ri.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈmo.ri.nos/

Adjective

μόρρῐνος • (mórrhinos) m (feminine μορρῐ́νη, neuter μόρρῐνον); first/second declension

1. made of μόρρῐᾰ (mórrhia)

Inflection

First and second declension of μόρρῐνος; μορρῐ́νη; μόρρῐνον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		μόρρῐνος mórrhinos	μορρῐ́νη morrhínē	μόρρῐνον mórrhinon		μορρῐ́νω morrhínō	μορρῐ́νᾱ morrhínā	μορρῐ́νω morrhínō		μόρρῐνοι mórrhinoi	μόρρῐναι mórrhinai	μόρρῐνᾰ mórrhina
Genitive		μορρῐ́νου morrhínou	μορρῐ́νης morrhínēs	μορρῐ́νου morrhínou		μορρῐ́νοιν morrhínoin	μορρῐ́ναιν morrhínain	μορρῐ́νοιν morrhínoin		μορρῐ́νων morrhínōn	μορρῐ́νων morrhínōn	μορρῐ́νων morrhínōn
Dative		μορρῐ́νῳ morrhínōi	μορρῐ́νῃ morrhínēi	μορρῐ́νῳ morrhínōi		μορρῐ́νοιν morrhínoin	μορρῐ́ναιν morrhínain	μορρῐ́νοιν morrhínoin		μορρῐ́νοις morrhínois	μορρῐ́ναις morrhínais	μορρῐ́νοις morrhínois
Accusative		μόρρῐνον mórrhinon	μορρῐ́νην morrhínēn	μόρρῐνον mórrhinon		μορρῐ́νω morrhínō	μορρῐ́νᾱ morrhínā	μορρῐ́νω morrhínō		μορρῐ́νους morrhínous	μορρῐ́νᾱς morrhínās	μόρρῐνᾰ mórrhina
Vocative		μόρρῐνε mórrhine	μορρῐ́νη morrhínē	μόρρῐνον mórrhinon		μορρῐ́νω morrhínō	μορρῐ́νᾱ morrhínā	μορρῐ́νω morrhínō		μόρρῐνοι mórrhinoi	μόρρῐναι mórrhinai	μόρρῐνᾰ mórrhina
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		μορρῐ́νως morrhínōs				μορρῐνώτερος morrhinṓteros				μορρῐνώτᾰτος morrhinṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

• → Latin: murrinus

Further reading

• μόρρινος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette