ξανθόλευκος

Ancient Greek

Etymology

From ξᾰνθός (xanthós, “yellow”) +‎ λευκός (leukós, “white”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ksan.tʰó.leu̯.kos/ → /ksanˈθo.leɸ.kos/ → /ksanˈθo.lef.kos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ksan.tʰó.leu̯.kos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ksanˈtʰo.lew.kos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ksanˈθo.leɸ.kos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ksanˈθo.lef.kos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ksanˈθo.lef.kos/

Adjective

ξᾰνθόλευκος • (xanthóleukos) m or f (neuter ξᾰνθόλευκον); second declension

1. pale yellow

Inflection

Second declension of ξᾰνθόλευκος; ξᾰνθόλευκον (Attic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		ξᾰνθόλευκος xanthóleukos	ξᾰνθόλευκον xanthóleukon		ξᾰνθολεύκω xantholeúkō	ξᾰνθολεύκω xantholeúkō		ξᾰνθόλευκοι xanthóleukoi	ξᾰνθόλευκᾰ xanthóleuka
Genitive		ξᾰνθολεύκου xantholeúkou	ξᾰνθολεύκου xantholeúkou		ξᾰνθολεύκοιν xantholeúkoin	ξᾰνθολεύκοιν xantholeúkoin		ξᾰνθολεύκων xantholeúkōn	ξᾰνθολεύκων xantholeúkōn
Dative		ξᾰνθολεύκῳ xantholeúkōi	ξᾰνθολεύκῳ xantholeúkōi		ξᾰνθολεύκοιν xantholeúkoin	ξᾰνθολεύκοιν xantholeúkoin		ξᾰνθολεύκοις xantholeúkois	ξᾰνθολεύκοις xantholeúkois
Accusative		ξᾰνθόλευκον xanthóleukon	ξᾰνθόλευκον xanthóleukon		ξᾰνθολεύκω xantholeúkō	ξᾰνθολεύκω xantholeúkō		ξᾰνθολεύκους xantholeúkous	ξᾰνθόλευκᾰ xanthóleuka
Vocative		ξᾰνθόλευκε xanthóleuke	ξᾰνθόλευκον xanthóleukon		ξᾰνθολεύκω xantholeúkō	ξᾰνθολεύκω xantholeúkō		ξᾰνθόλευκοι xanthóleukoi	ξᾰνθόλευκᾰ xanthóleuka
Derived forms		Adverb			Comparative			Superlative
		ξᾰνθολεύκως xantholeúkōs			ξᾰνθολευκότερος xantholeukóteros			ξᾰνθολευκότᾰτος xantholeukótatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• “ξανθόλευκος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press