οπερατικός

Greek

Etymology

From Italian opera.

Pronunciation

• IPA^(key): /opeɾatiˈkos/
• Hyphenation: ο‧πε‧ρα‧τι‧κός

Adjective

οπερατικός • (operatikós) m (feminine οπερατική, neuter οπερατικό)

1. (music) opera-, operatic

   οπερατική φωνή ― operatikí foní ― operatic voice

   οπερατικός τενόρος ― operatikós tenóros ― operatic tenor

Declension

Declension of οπερατικός

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	οπερατικός •	οπερατική •	οπερατικό •	οπερατικοί •	οπερατικές •	οπερατικά •
genitive	οπερατικού •	οπερατικής •	οπερατικού •	οπερατικών •	οπερατικών •	οπερατικών •
accusative	οπερατικό •	οπερατική •	οπερατικό •	οπερατικούς •	οπερατικές •	οπερατικά •
vocative	οπερατικέ •	οπερατική •	οπερατικό •	οπερατικοί •	οπερατικές •	οπερατικά •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο οπερατικός, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο οπερατικός, etc.)

Related terms

• όπερα f (ópera, “opera”)