πέτρινος

Ancient Greek

Etymology

From πέτρα (pétra, “rock”) +‎ -ινος (-inos).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pé.tri.nos/ → /ˈpe.tri.nos/ → /ˈpe.tri.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pé.tri.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈpe.tri.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈpe.tri.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈpe.tri.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈpe.tri.nos/

Adjective

πέτρῐνος • (pétrinos) m (feminine πετρῐ́νη, neuter πέτρῐνον); first/second declension

1. rocky, made of stone

   Synonym: λάϊνος (láïnos)

2. changed into rock

Inflection

First and second declension of πέτρῐνος; πετρῐ́νη; πέτρῐνον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		πέτρῐνος pétrinos	πετρῐ́νη petrínē	πέτρῐνον pétrinon		πετρῐ́νω petrínō	πετρῐ́νᾱ petrínā	πετρῐ́νω petrínō		πέτρῐνοι pétrinoi	πέτρῐναι pétrinai	πέτρῐνᾰ pétrina
Genitive		πετρῐ́νου petrínou	πετρῐ́νης petrínēs	πετρῐ́νου petrínou		πετρῐ́νοιν petrínoin	πετρῐ́ναιν petrínain	πετρῐ́νοιν petrínoin		πετρῐ́νων petrínōn	πετρῐ́νων petrínōn	πετρῐ́νων petrínōn
Dative		πετρῐ́νῳ petrínōi	πετρῐ́νῃ petrínēi	πετρῐ́νῳ petrínōi		πετρῐ́νοιν petrínoin	πετρῐ́ναιν petrínain	πετρῐ́νοιν petrínoin		πετρῐ́νοις petrínois	πετρῐ́ναις petrínais	πετρῐ́νοις petrínois
Accusative		πέτρῐνον pétrinon	πετρῐ́νην petrínēn	πέτρῐνον pétrinon		πετρῐ́νω petrínō	πετρῐ́νᾱ petrínā	πετρῐ́νω petrínō		πετρῐ́νους petrínous	πετρῐ́νᾱς petrínās	πέτρῐνᾰ pétrina
Vocative		πέτρῐνε pétrine	πετρῐ́νη petrínē	πέτρῐνον pétrinon		πετρῐ́νω petrínō	πετρῐ́νᾱ petrínā	πετρῐ́νω petrínō		πέτρῐνοι pétrinoi	πέτρῐναι pétrinai	πέτρῐνᾰ pétrina
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		πετρῐ́νως petrínōs				πετρῐνώτερος petrinṓteros				πετρῐνώτᾰτος petrinṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• “πέτρινος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• πέτρινος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette

Greek

Adjective

πέτρινος • (pétrinos) m (feminine πέτρινη, neuter πέτρινο)

1. of stone, of rock

   πέτρινη σκάλα (stone staircase)

2. (figuratively) stone

   πέτρινη καρδιά (heart of stone)

Declension

Declension of πέτρινος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	πέτρινος •	πέτρινη •	πέτρινο •	πέτρινοι •	πέτρινες •	πέτρινα •
genitive	πέτρινου •	πέτρινης •	πέτρινου •	πέτρινων •	πέτρινων •	πέτρινων •
accusative	πέτρινο •	πέτρινη •	πέτρινο •	πέτρινους •	πέτρινες •	πέτρινα •
vocative	πέτρινε •	πέτρινη •	πέτρινο •	πέτρινοι •	πέτρινες •	πέτρινα •

Related terms

• see: πέτρα f (pétra, “rock”)