παραβάτης

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Greek[edit]

Etymology[edit]

Learned borrowing from Ancient Greek παραβάτης (parabátēs).[1]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /pa.ɾaˈva.tis/
  • Hyphenation: πα‧ρα‧βά‧της

Noun[edit]

παραβάτης • (paravátis) m (plural παραβάτες, feminine παραβάτιδα)

  1. offender, transgressor, violator
  2. (Christianity) apostate (as a pejorative nickname for the Roman emperor Julian)
    Ιουλιανός ο Παραβάτης ― Ioulianós o Paravátis ― Julian the Apostate

Declension[edit]

declension of παραβάτης
case     \     number singular plural
nominative παραβάτης • παραβάτες •
genitive παραβάτη • παραβατών •
accusative παραβάτη • παραβάτες •
vocative παραβάτη • παραβάτες •

Related terms[edit]

References[edit]

  1. ^ παραβάτης - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=παραβάτης&oldid=79231787"