πεινασμένος

Greek

Etymology

Passive perfect participle of πεινάω, πεινώ (peináo, peinó, “I am hungry”), a verb with no passive voice.

Pronunciation

• IPA^(key): /pi.naˈzme.nos/
• Hyphenation: πει‧να‧σμέ‧νος

Participle

πεινασμένος • (peinasménos) m (feminine πεινασμένη, neuter πεινασμένο)

1. hungry

Declension

Declension of πεινασμένος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	πεινασμένος •	πεινασμένη •	πεινασμένο •	πεινασμένοι •	πεινασμένες •	πεινασμένα •
genitive	πεινασμένου •	πεινασμένης •	πεινασμένου •	πεινασμένων •	πεινασμένων •	πεινασμένων •
accusative	πεινασμένο •	πεινασμένη •	πεινασμένο •	πεινασμένους •	πεινασμένες •	πεινασμένα •
vocative	πεινασμένε •	πεινασμένη •	πεινασμένο •	πεινασμένοι •	πεινασμένες •	πεινασμένα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο πεινασμένος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο πεινασμένος, etc.)

Synonyms

• νηστικός (nistikós)