πικρόγλωσσος

Ancient Greek

Etymology

From πῐκρός (pikrós, “sharp; bitter”) +‎ γλῶσσα (glôssa, “tongue”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pi.kró.ɡlɔːs.sos/ → /piˈkro.ɣlos.sos/ → /piˈkro.ɣlo.sos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pi.kró.ɡlɔːs.sos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /piˈkro.ɡlos.sos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /piˈkro.ɣlos.sos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /piˈkro.ɣlos.sos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /piˈkro.ɣlo.sos/

Adjective

πῐκρόγλωσσος • (pikróglōssos) m or f (neuter πῐκρόγλωσσον); second declension

1. of sharp or bitter tongue

Inflection

Second declension of πῐκρόγλωσσος; πῐκρόγλωσσον (Attic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		πῐκρόγλωσσος pikróglōssos	πῐκρόγλωσσον pikróglōsson		πῐκρογλώσσω pikroglṓssō	πῐκρογλώσσω pikroglṓssō		πῐκρόγλωσσοι pikróglōssoi	πῐκρόγλωσσᾰ pikróglōssa
Genitive		πῐκρογλώσσου pikroglṓssou	πῐκρογλώσσου pikroglṓssou		πῐκρογλώσσοιν pikroglṓssoin	πῐκρογλώσσοιν pikroglṓssoin		πῐκρογλώσσων pikroglṓssōn	πῐκρογλώσσων pikroglṓssōn
Dative		πῐκρογλώσσῳ pikroglṓssōi	πῐκρογλώσσῳ pikroglṓssōi		πῐκρογλώσσοιν pikroglṓssoin	πῐκρογλώσσοιν pikroglṓssoin		πῐκρογλώσσοις pikroglṓssois	πῐκρογλώσσοις pikroglṓssois
Accusative		πῐκρόγλωσσον pikróglōsson	πῐκρόγλωσσον pikróglōsson		πῐκρογλώσσω pikroglṓssō	πῐκρογλώσσω pikroglṓssō		πῐκρογλώσσους pikroglṓssous	πῐκρόγλωσσᾰ pikróglōssa
Vocative		πῐκρόγλωσσε pikróglōsse	πῐκρόγλωσσον pikróglōsson		πῐκρογλώσσω pikroglṓssō	πῐκρογλώσσω pikroglṓssō		πῐκρόγλωσσοι pikróglōssoi	πῐκρόγλωσσᾰ pikróglōssa
Derived forms		Adverb			Comparative			Superlative
		πῐκρογλώσσως pikroglṓssōs			πῐκρογλωσσότερος pikroglōssóteros			πῐκρογλωσσότᾰτος pikroglōssótatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• “πικρόγλωσσος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• πικρόγλωσσος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette