πλήσμιος

Ancient Greek

Etymology

From πίμπλημι (pímplēmi, “to fill, satisfy”) +‎ -ιος (-ios).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /plɛ̌ːz.mi.os/ → /ˈpliz.mi.os/ → /ˈpliz.mi.os/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /plɛ̌ːz.mi.os/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈple̝z.mi.os/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈpliz.mi.os/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈpliz.mi.os/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈpliz.mi.os/

Adjective

πλήσμῐος • (plḗsmios) m (feminine πλησμῐ́α, neuter πλήσμῐον); first/second declension

1. filling, satisfying

Declension

First and second declension of πλήσμῐος; πλησμῐ́ᾱ; πλήσμῐον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		πλήσμῐος plḗsmios	πλησμῐ́ᾱ plēsmíā	πλήσμῐον plḗsmion		πλησμῐ́ω plēsmíō	πλησμῐ́ᾱ plēsmíā	πλησμῐ́ω plēsmíō		πλήσμῐοι plḗsmioi	πλήσμῐαι plḗsmiai	πλήσμῐᾰ plḗsmia
Genitive		πλησμῐ́ου plēsmíou	πλησμῐ́ᾱς plēsmíās	πλησμῐ́ου plēsmíou		πλησμῐ́οιν plēsmíoin	πλησμῐ́αιν plēsmíain	πλησμῐ́οιν plēsmíoin		πλησμῐ́ων plēsmíōn	πλησμῐ́ων plēsmíōn	πλησμῐ́ων plēsmíōn
Dative		πλησμῐ́ῳ plēsmíōi	πλησμῐ́ᾳ plēsmíāi	πλησμῐ́ῳ plēsmíōi		πλησμῐ́οιν plēsmíoin	πλησμῐ́αιν plēsmíain	πλησμῐ́οιν plēsmíoin		πλησμῐ́οις plēsmíois	πλησμῐ́αις plēsmíais	πλησμῐ́οις plēsmíois
Accusative		πλήσμῐον plḗsmion	πλησμῐ́ᾱν plēsmíān	πλήσμῐον plḗsmion		πλησμῐ́ω plēsmíō	πλησμῐ́ᾱ plēsmíā	πλησμῐ́ω plēsmíō		πλησμῐ́ους plēsmíous	πλησμῐ́ᾱς plēsmíās	πλήσμῐᾰ plḗsmia
Vocative		πλήσμῐε plḗsmie	πλησμῐ́ᾱ plēsmíā	πλήσμῐον plḗsmion		πλησμῐ́ω plēsmíō	πλησμῐ́ᾱ plēsmíā	πλησμῐ́ω plēsmíō		πλήσμῐοι plḗsmioi	πλήσμῐαι plḗsmiai	πλήσμῐᾰ plḗsmia
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		πλησμῐ́ως plēsmíōs				πλησμῐώτερος plēsmiṓteros				πλησμῐώτᾰτος plēsmiṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• “πλήσμιος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• πλήσμιος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette