πολυπρόσωπος

Ancient Greek

Etymology

From πολῠ- (polu-, “much, many”) +‎ πρόσωπον (prósōpon, “face”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /po.ly.pró.sɔː.pos/ → /po.lyˈpro.so.pos/ → /po.liˈpro.so.pos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /po.ly.pró.sɔː.pos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /po.lyˈpro.so.pos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /po.lyˈpro.so.pos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /po.lyˈpro.so.pos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /po.liˈpro.so.pos/

Adjective

πολῠπρόσωπος • (poluprósōpos) m or f (neuter πολῠπρόσωπον); second declension

1. many-faced, multiform, everchanging
2. with many masks or characters
3. of many persons

Declension

Second declension of πολῠπρόσωπος; πολῠπρόσωπον (Attic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		πολῠπρόσωπος poluprósōpos	πολῠπρόσωπον poluprósōpon		πολῠπροσώπω poluprosṓpō	πολῠπροσώπω poluprosṓpō		πολῠπρόσωποι poluprósōpoi	πολῠπρόσωπᾰ poluprósōpa
Genitive		πολῠπροσώπου poluprosṓpou	πολῠπροσώπου poluprosṓpou		πολῠπροσώποιν poluprosṓpoin	πολῠπροσώποιν poluprosṓpoin		πολῠπροσώπων poluprosṓpōn	πολῠπροσώπων poluprosṓpōn
Dative		πολῠπροσώπῳ poluprosṓpōi	πολῠπροσώπῳ poluprosṓpōi		πολῠπροσώποιν poluprosṓpoin	πολῠπροσώποιν poluprosṓpoin		πολῠπροσώποις poluprosṓpois	πολῠπροσώποις poluprosṓpois
Accusative		πολῠπρόσωπον poluprósōpon	πολῠπρόσωπον poluprósōpon		πολῠπροσώπω poluprosṓpō	πολῠπροσώπω poluprosṓpō		πολῠπροσώπους poluprosṓpous	πολῠπρόσωπᾰ poluprósōpa
Vocative		πολῠπρόσωπε poluprósōpe	πολῠπρόσωπον poluprósōpon		πολῠπροσώπω poluprosṓpō	πολῠπροσώπω poluprosṓpō		πολῠπρόσωποι poluprósōpoi	πολῠπρόσωπᾰ poluprósōpa
Derived forms		Adverb			Comparative			Superlative
		πολῠπροσώπως poluprosṓpōs			πολῠπροσωπότερος poluprosōpóteros			πολῠπροσωπότᾰτος poluprosōpótatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• “πολυπρόσωπος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “πολυπρόσωπος”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• πολυπρόσωπος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette