πρέσβιστος

Ancient Greek

Etymology

From πρέσβυς (présbus) +‎ -ιστος (-istos).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /préz.bis.tos/ → /ˈprez.βis.tos/ → /ˈprez.vis.tos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /préz.bis.tos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈprez.bis.tos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈprez.βis.tos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈprez.vis.tos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈprez.vis.tos/

Adjective

πρέσβῐστος • (présbistos) m (feminine πρέσβῐ́στη, neuter πρέσβῐστον); first/second declension

1. (poetic) superlative degree of πρέσβῠς (présbus)

Declension

First and second declension of πρέσβῐστος; πρεσβῐ́στη; πρέσβῐστον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		πρέσβῐστος présbistos	πρεσβῐ́στη presbístē	πρέσβῐστον présbiston		πρεσβῐ́στω presbístō	πρεσβῐ́στᾱ presbístā	πρεσβῐ́στω presbístō		πρέσβῐστοι présbistoi	πρέσβῐσται présbistai	πρέσβῐστᾰ présbista
Genitive		πρεσβῐ́στου presbístou	πρεσβῐ́στης presbístēs	πρεσβῐ́στου presbístou		πρεσβῐ́στοιν presbístoin	πρεσβῐ́σταιν presbístain	πρεσβῐ́στοιν presbístoin		πρεσβῐ́στων presbístōn	πρεσβῐ́στων presbístōn	πρεσβῐ́στων presbístōn
Dative		πρεσβῐ́στῳ presbístōi	πρεσβῐ́στῃ presbístēi	πρεσβῐ́στῳ presbístōi		πρεσβῐ́στοιν presbístoin	πρεσβῐ́σταιν presbístain	πρεσβῐ́στοιν presbístoin		πρεσβῐ́στοις presbístois	πρεσβῐ́σταις presbístais	πρεσβῐ́στοις presbístois
Accusative		πρέσβῐστον présbiston	πρεσβῐ́στην presbístēn	πρέσβῐστον présbiston		πρεσβῐ́στω presbístō	πρεσβῐ́στᾱ presbístā	πρεσβῐ́στω presbístō		πρεσβῐ́στους presbístous	πρεσβῐ́στᾱς presbístās	πρέσβῐστᾰ présbista
Vocative		πρέσβῐστε présbiste	πρεσβῐ́στη presbístē	πρέσβῐστον présbiston		πρεσβῐ́στω presbístō	πρεσβῐ́στᾱ presbístā	πρεσβῐ́στω presbístō		πρέσβῐστοι présbistoi	πρέσβῐσται présbistai	πρέσβῐστᾰ présbista
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		πρέσβῐστᾰ présbista				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• “πρέσβιστος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press