προέρχομαι

Ancient Greek

Etymology

προ- (“before”) +‎ ἔρχομαι (“to come”)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pro.ér.kʰo.mai̯/ → /proˈer.xo.mɛ/ → /proˈer.xo.me/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pro.ér.kʰo.mai̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /proˈer.kʰo.mɛ/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /proˈer.xo.mɛ/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /proˈer.xo.me/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /proˈer.xo.me/

Verb

προέρχομαι • (proérkhomai) (deponent)

1. to go forward, go in advance
2. to proceed, go on (in narrating, or speaking)
3. to arrive first
4. to appear in court

Inflection

   Present: προέρχομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	προέρχομαι	προέρχῃ, προέρχει	προέρχεται	προέρχεσθον	προέρχεσθον	προερχόμεθᾰ	προέρχεσθε	προέρχονται
	subjunctive	προέρχωμαι	προέρχῃ	προέρχηται	προέρχησθον	προέρχησθον	προερχώμεθᾰ	προέρχησθε	προέρχωνται
	optative	προερχοίμην	προέρχοιο	προέρχοιτο	προέρχοισθον	προερχοίσθην	προερχοίμεθᾰ	προέρχοισθε	προέρχοιντο
	imperative		προέρχου	προερχέσθω	προέρχεσθον	προερχέσθων		προέρχεσθε	προερχέσθων
infinitive						προέρχεσθαι
participle	m					προερχόμενος
	f					προερχομένη
	n					προερχόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: προηρχόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	προηρχόμην	προήρχου	προήρχετο	προήρχεσθον	προηρχέσθην	προηρχόμεθᾰ	προήρχεσθε	προήρχοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: πρόηλθον

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πρόηλθον	πρόηλθες	πρόηλθε(ν)	προήλθετον	προηλθέτην	προήλθομεν	προήλθετε	πρόηλθον
	subjunctive	προέλθω	προέλθῃς	προέλθῃ	προέλθητον	προέλθητον	προέλθωμεν	προέλθητε	προέλθωσῐ(ν)
	optative	προέλθοιμῐ	προέλθοις	προέλθοι	προέλθοιτον	προελθοίτην	προέλθοιμεν	προέλθοιτε	προέλθοιεν
	imperative		πρόελθε	προελθέτω	προέλθετον	προελθέτων		προέλθετε	προελθόντων
		active
infinitive		προελθεῖν
participle	m	προελθών
	f	προελθοῦσᾰ
	n	προελθόν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: προελήλῠθᾰ

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προελήλῠθᾰ	προελήλῠθᾰς	προελήλῠθε(ν)	προεληλῠ́θᾰτον	προεληλῠ́θᾰτον	προεληλῠ́θᾰμεν	προεληλῠ́θᾰτε	προεληλῠ́θᾱσῐ(ν)
	subjunctive	προεληλῠ́θω	προεληλῠ́θῃς	προεληλῠ́θῃ	προεληλῠ́θητον	προεληλῠ́θητον	προεληλῠ́θωμεν	προεληλῠ́θητε	προεληλῠ́θωσῐ(ν)
	optative	προεληλῠ́θοιμῐ, προεληλῠθοίην	προεληλῠ́θοις, προεληλῠθοίης	προεληλῠ́θοι, προεληλῠθοίη	προεληλῠ́θοιτον	προεληλῠθοίτην	προεληλῠ́θοιμεν	προεληλῠ́θοιτε	προεληλῠ́θοιεν
	imperative		προελήλῠθε	προεληλῠθέτω	προεληλῠ́θετον	προεληλῠθέτων		προεληλῠ́θετε	προεληλῠθόντων
		active
infinitive		προεληλῠθέναι
participle	m	προεληλῠθώς
	f	προεληλῠθυῖᾰ
	n	προεληλῠθός
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: προὐλήλῠθᾰ

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προὐλήλῠθᾰ	προὐλήλῠθᾰς	προὐλήλῠθε(ν)	προὐληλῠ́θᾰτον	προὐληλῠ́θᾰτον	προὐληλῠ́θᾰμεν	προὐληλῠ́θᾰτε	προὐληλῠ́θᾱσῐ(ν)
	subjunctive	προὐληλῠ́θω	προὐληλῠ́θῃς	προὐληλῠ́θῃ	προὐληλῠ́θητον	προὐληλῠ́θητον	προὐληλῠ́θωμεν	προὐληλῠ́θητε	προὐληλῠ́θωσῐ(ν)
	optative	προὐληλῠ́θοιμῐ, προὐληλῠθοίην	προὐληλῠ́θοις, προὐληλῠθοίης	προὐληλῠ́θοι, προὐληλῠθοίη	προὐληλῠ́θοιτον	προὐληλῠθοίτην	προὐληλῠ́θοιμεν	προὐληλῠ́θοιτε	προὐληλῠ́θοιεν
	imperative		προὐλήλῠθε	προὐληλῠθέτω	προὐληλῠ́θετον	προὐληλῠθέτων		προὐληλῠ́θετε	προὐληλῠθόντων
		active
infinitive		προὐληλῠθέναι
participle	m	προὐληλῠθώς
	f	προὐληλῠθυῖᾰ
	n	προὐληλῠθός
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Descendants

• Greek: προέρχομαι (proérchomai)

Further reading

• “προέρχομαι”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “προέρχομαι”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers

Greek

Etymology

From Ancient Greek προέρχομαι (“arrive first, go before”). Morphologically, from προ- (“from”) +‎ έρχομαι (“come”). The modern sense: semantic loan from French provenir.

Pronunciation

• IPA^(key): /proˈerxome/
• Hyphenation: προ‧έρ‧χο‧μαι

Verb

προέρχομαι • (proérchomai) deponent (past προήλθα/προήρθα)

1. to originate, spring from, come from

Conjugation

προέρχομαι

	Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤
1 sg	προέρχομαι	προέλθω, [προέρθω]1
2 sg	προέρχεσαι	προέλθεις, προέρθεις
3 sg	προέρχεται	προέλθει, προέρθει
1 pl	προερχόμαστε	προέλθουμε, προέρθουμε
2 pl	προέρχεστε, {προέρχεσθε}, [προερχόσαστε]	προέλθετε, προέρθετε
3 pl	προέρχονται	προέλθουν(ε), προέρθουν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤
1 sg	προερχόμουν(α)	προήλθα, [προήρθα]1
2 sg	προερχόσουν(α)	προήλθες, προήρθες
3 sg	προερχόταν(ε)	προήλθε, προήρθε
1 pl	προερχόμασταν, (-όμαστε)	προήλθαμε, προήρθαμε
2 pl	προερχόσασταν, (-όσαστε)	προήλθατε, προήρθατε
3 pl	προέρχονταν, [προερχόντουσαν]	προήλθαν(ε), προήρθαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤
1 sg	θα προέρχομαι ➤	θα προέλθω / προέρθω ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα προέρχεσαι, …	θα προέλθεις / προέρθεις, …
	Perfect aspect ➤
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … προέλθει / προέρθει
Past perfect ➤	είχα, είχες, … προέλθει / προέρθει
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … προέλθει / προέρθει
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	—	—
2 pl	προέρχεστε	προέλθετε, [προέρθετε]
Other forms	Passive voice
Present participle ➤	προερχόμενος, η, ο ➤
Perfect participle ➤	—
Nonfinite form ➤	προέλθει, προέρθει
Notes     Appendix:Greek verbs	1. the -ρθ- forms are colloquial and rare  • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

• έρχομαι (érchomai, “to come”)
• προερχόμενος (proerchómenos, participle)