συγγράφομαι

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /syŋ.ɡrá.pʰo.mai̯/ → /syŋˈɡra.ɸo.mɛ/ → /siŋˈɡra.fo.me/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /syŋ.ɡrá.pʰo.mai̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /syŋˈɡra.pʰo.mɛ/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /syŋˈɡra.ɸo.mɛ/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /syŋˈɡra.fo.me/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /siŋˈɡra.fo.me/

Verb

σῠγγρᾰ́φομαι • (sungráphomai)

1. first-person singular indicative present mediopassive of σῠγγρᾰ́φω (sungráphō)

Greek

Pronunciation

• IPA^(key): /siŋˈɣra.fo.me/ (some speakers pronounce /siŋˈɡɾa.fo.me/)
• Hyphenation: συγ‧γρά‧φο‧μαι
• Homophone: συγγράφομε (syngráfome)

Verb

συγγράφομαι • (syngráfomai) passive (past συγγράφηκα/συγγράφτηκα, active συγγράφω)

1. to be written

Conjugation

for this verb's full conjugation see the active form