συγκόπτω
Jump to navigation
Jump to search
Greek
[edit]Etymology
[edit]Learned borrowing from Ancient Greek συγκόπτω (sunkóptō). By surface analysis, συγ- (συν-) (“together”) + κόπτω (“cut”).
Pronunciation
[edit]Verb
[edit]συγκόπτω • (sygkópto) (past συνέκοψα, passive συγκόπτομαι) found chiefly in the present tense more frequently in passive voice[1][2]
- to shorten, contract, abridge
- (grammar, phonology, phonetics) to cut short a sound or syllable in or of a word with syncope
Conjugation
[edit]συγκόπτω συγκόπτομαι (chiefly in present tenses)
| Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
| 1 sg | συγκόπτω | συγκόψω | συγκόπτομαι | συγκοπώ |
| 2 sg | συγκόπτεις | συγκόψεις | συγκόπτεσαι | συγκοπείς |
| 3 sg | συγκόπτει | συγκόψει | συγκόπτεται | συγκοπεί |
| 1 pl | συγκόπτουμε, [‑ομε] | συγκόψουμε, [‑ομε] | συγκοπτόμαστε | συγκοπούμε |
| 2 pl | συγκόπτετε | συγκόψετε | συγκόπτεστε, {συγκόπτεσθε}, [συγκοπτόσαστε] | συγκοπείτε |
| 3 pl | συγκόπτουν[ε] | συγκόψουν(ε) | συγκόπτονται | συγκοπούν(ε) |
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
| 1 sg | [συνέκοπτα]1 | [συνέκοψα]1 | [συγκοπτόμουν]1 | [συγκόπηκα]1 |
| 2 sg | συνέκοπτες | συνέκοψες | [συγκοπτόσουν] | συγκόπηκες |
| 3 sg | συνέκοπτε | συνέκοψε | [συγκοπτόταν] | συγκόπηκε |
| 1 pl | συγκόπταμε | συγκόψαμε | συγκοπτόμασταν, (‑όμαστε) | συγκοπήκαμε |
| 2 pl | συγκόπτατε | συγκόψατε | συγκοπτόσασταν, (‑όσαστε) | συγκοπήκατε |
| 3 pl | συνέκοπταν, συγκόπταν(ε) | συνέκοψαν, συγκόψαν(ε) | συγκόπτονταν | συγκόπηκαν, συγκοπήκαν(ε) |
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
| 1 sg | θα συγκόπτω ➤ | θα συγκόψω ➤ | θα συγκόπτομαι ➤ | θα συγκοπώ ➤ |
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα συγκόπτεις, … | θα συγκόψεις, … | θα συγκόπτεσαι, … | θα συγκοπείς, … |
| Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … συγκόψει | έχω, έχεις, … συγκοπεί είμαι, είσαι, … συγκεκομμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … συγκόψει | είχα, είχες, … συγκοπεί ήμουν, ήσουν, … συγκεκομμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … συγκόψει | θα έχω, θα έχεις, … συγκοπεί θα είμαι, θα είσαι, … συγκεκομμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| 2 sg | [σύγκοπτε] | [σύγκοψε] | — | συγκόψου |
| 2 pl | συγκόπτετε | συγκόψτε | συγκόπτεστε, {συγκόπτεσθε} | συγκοπείτε |
| Other forms | Active voice | Passive voice | ||
| Present participle➤ | συγκόπτοντας ➤ | συγκοπτόμενος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Perfect participle➤ | έχοντας συγκόψει ➤ | συγκεκομμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Nonfinite form➤ | συγκόψει | συγκοπεί | ||
| Notes Appendix:Greek verbs |
1. Imperfect and past tenses are rare. • (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||
Related terms
[edit]- συγκεκομμένος (sygkekomménos, “who has been shortened”, passive perfect participle)
- συγκοπτόμενος (sygkoptómenos, “who is being shortened”, passive present participle)
- συγκοπή f (sygkopí, “syncope”)
- and see: κόπτω (kópto, “cut”)
References
[edit]- ^ Active and passive voice - “συγκόπτω”, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998
- ^ Only passive voice mentioned - συγκόπτω - Babiniotis, Georgios (2002) Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας: […] [Dictionary of Modern Greek (language)] (in Greek), 2nd edition, Athens: Kentro Lexikologias [Lexicology Centre], 1st edition 1998, →ISBN.