τειχίζων

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /teː.kʰíz.dɔːn/ → /tiˈçi.zon/ → /tiˈçi.zon/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /teː.kʰíz.dɔːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /tiˈkʰi.zon/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /tiˈçi.zon/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /tiˈçi.zon/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /tiˈçi.zon/

Participle

τειχίζων • (teikhízōn) m (feminine τειχίζουσᾰ, neuter τειχίζον); first/third declension

1. present active participle of τειχίζω (teikhízō)

Declension

First and third declension of τειχίζων; τειχίζουσᾰ; τειχίζον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		τειχίζων teikhízōn	τειχίζουσᾰ teikhízousa	τειχίζον teikhízon		τειχίζοντε teikhízonte	τειχιζούσᾱ teikhizoúsā	τειχίζοντε teikhízonte		τειχίζοντες teikhízontes	τειχίζουσαι teikhízousai	τειχίζοντᾰ teikhízonta
Genitive		τειχίζοντος teikhízontos	τειχιζούσης teikhizoúsēs	τειχίζοντος teikhízontos		τειχιζόντοιν teikhizóntoin	τειχιζούσαιν teikhizoúsain	τειχιζόντοιν teikhizóntoin		τειχιζόντων teikhizóntōn	τειχιζουσῶν teikhizousôn	τειχιζόντων teikhizóntōn
Dative		τειχίζοντῐ teikhízonti	τειχιζούσῃ teikhizoúsēi	τειχίζοντῐ teikhízonti		τειχιζόντοιν teikhizóntoin	τειχιζούσαιν teikhizoúsain	τειχιζόντοιν teikhizóntoin		τειχίζουσῐ / τειχίζουσῐν teikhízousi(n)	τειχιζούσαις teikhizoúsais	τειχίζουσῐ / τειχίζουσῐν teikhízousi(n)
Accusative		τειχίζοντᾰ teikhízonta	τειχίζουσᾰν teikhízousan	τειχίζον teikhízon		τειχίζοντε teikhízonte	τειχιζούσᾱ teikhizoúsā	τειχίζοντε teikhízonte		τειχίζοντᾰς teikhízontas	τειχιζούσᾱς teikhizoúsās	τειχίζοντᾰ teikhízonta
Vocative		τειχίζων teikhízōn	τειχίζουσᾰ teikhízousa	τειχίζον teikhízon		τειχίζοντε teikhízonte	τειχιζούσᾱ teikhizoúsā	τειχίζοντε teikhízonte		τειχίζοντες teikhízontes	τειχίζουσαι teikhízousai	τειχίζοντᾰ teikhízonta
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.