φώγω

Ancient Greek

Alternative forms

• φῴζω (phṓizō)
• φωγνύω (phōgnúō)

Etymology

From Proto-Hellenic *pʰṓgō, from Proto-Indo-European *bʰeh₃g- (“to bake”). Cognates include Phrygian βεκος (bekos /⁠begos⁠/) and Old English bacan (English bake).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pʰɔ̌ː.ɡɔː/ → /ˈɸo.ɣo/ → /ˈfo.ɣo/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pʰɔ̌ː.ɡɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈpʰo.ɡo/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈɸo.ɣo/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈfo.ɣo/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈfo.ɣo/

Verb

φώγω • (phṓgō)

1. to roast, toast, parch

Inflection

   Present: φώγω, φώγομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	φώγω	φώγεις	φώγει	φώγετον	φώγετον	φώγομεν	φώγετε	φώγουσῐ(ν)
	subjunctive	φώγω	φώγῃς	φώγῃ	φώγητον	φώγητον	φώγωμεν	φώγητε	φώγωσῐ(ν)
	optative	φώγοιμῐ	φώγοις	φώγοι	φώγοιτον	φωγοίτην	φώγοιμεν	φώγοιτε	φώγοιεν
	imperative		φῶγε	φωγέτω	φώγετον	φωγέτων		φώγετε	φωγόντων
middle/ passive	indicative	φώγομαι	φώγῃ, φώγει	φώγεται	φώγεσθον	φώγεσθον	φωγόμεθᾰ	φώγεσθε	φώγονται
	subjunctive	φώγωμαι	φώγῃ	φώγηται	φώγησθον	φώγησθον	φωγώμεθᾰ	φώγησθε	φώγωνται
	optative	φωγοίμην	φώγοιο	φώγοιτο	φώγοισθον	φωγοίσθην	φωγοίμεθᾰ	φώγοισθε	φώγοιντο
	imperative		φώγου	φωγέσθω	φώγεσθον	φωγέσθων		φώγεσθε	φωγέσθων
		active				middle/passive
infinitive		φώγειν				φώγεσθαι
participle	m	φώγων				φωγόμενος
	f	φώγουσᾰ				φωγομένη
	n	φῶγον				φωγόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἔφωγον, ἐφωγόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔφωγον	ἔφωγες	ἔφωγε(ν)	ἐφώγετον	ἐφωγέτην	ἐφώγομεν	ἐφώγετε	ἔφωγον
middle/ passive	indicative	ἐφωγόμην	ἐφώγου	ἐφώγετο	ἐφώγεσθον	ἐφωγέσθην	ἐφωγόμεθᾰ	ἐφώγεσθε	ἐφώγοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: φώξω, φώξομαι, φωχθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	φώξω	φώξεις	φώξει	φώξετον	φώξετον	φώξομεν	φώξετε	φώξουσῐ(ν)
	optative	φώξοιμῐ	φώξοις	φώξοι	φώξοιτον	φωξοίτην	φώξοιμεν	φώξοιτε	φώξοιεν
middle	indicative	φώξομαι	φώξῃ, φώξει	φώξεται	φώξεσθον	φώξεσθον	φωξόμεθᾰ	φώξεσθε	φώξονται
	optative	φωξοίμην	φώξοιο	φώξοιτο	φώξοισθον	φωξοίσθην	φωξοίμεθᾰ	φώξοισθε	φώξοιντο
passive	indicative	φωχθήσομαι	φωχθήσῃ	φωχθήσεται	φωχθήσεσθον	φωχθήσεσθον	φωχθησόμεθᾰ	φωχθήσεσθε	φωχθήσονται
	optative	φωχθησοίμην	φωχθήσοιο	φωχθήσοιτο	φωχθήσοισθον	φωχθησοίσθην	φωχθησοίμεθᾰ	φωχθήσοισθε	φωχθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		φώξειν			φώξεσθαι		φωχθήσεσθαι
participle	m	φώξων			φωξόμενος		φωχθησόμενος
	f	φώξουσᾰ			φωξομένη		φωχθησομένη
	n	φῶξον			φωξόμενον		φωχθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἔφωξᾰ, ἐφωξᾰ́μην, ἐφώχθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔφωξᾰ	ἔφωξᾰς	ἔφωξε(ν)	ἐφώξᾰτον	ἐφωξᾰ́την	ἐφώξᾰμεν	ἐφώξᾰτε	ἔφωξᾰν
	subjunctive	φώξω	φώξῃς	φώξῃ	φώξητον	φώξητον	φώξωμεν	φώξητε	φώξωσῐ(ν)
	optative	φώξαιμῐ	φώξειᾰς, φώξαις	φώξειε(ν), φώξαι	φώξαιτον	φωξαίτην	φώξαιμεν	φώξαιτε	φώξειᾰν, φώξαιεν
	imperative		φῶξον	φωξᾰ́τω	φώξᾰτον	φωξᾰ́των		φώξᾰτε	φωξᾰ́ντων
middle	indicative	ἐφωξᾰ́μην	ἐφώξω	ἐφώξᾰτο	ἐφώξᾰσθον	ἐφωξᾰ́σθην	ἐφωξᾰ́μεθᾰ	ἐφώξᾰσθε	ἐφώξᾰντο
	subjunctive	φώξωμαι	φώξῃ	φώξηται	φώξησθον	φώξησθον	φωξώμεθᾰ	φώξησθε	φώξωνται
	optative	φωξαίμην	φώξαιο	φώξαιτο	φώξαισθον	φωξαίσθην	φωξαίμεθᾰ	φώξαισθε	φώξαιντο
	imperative		φῶξαι	φωξᾰ́σθω	φώξᾰσθον	φωξᾰ́σθων		φώξᾰσθε	φωξᾰ́σθων
passive	indicative	ἐφώχθην	ἐφώχθης	ἐφώχθη	ἐφώχθητον	ἐφωχθήτην	ἐφώχθημεν	ἐφώχθητε	ἐφώχθησᾰν
	subjunctive	φωχθῶ	φωχθῇς	φωχθῇ	φωχθῆτον	φωχθῆτον	φωχθῶμεν	φωχθῆτε	φωχθῶσῐ(ν)
	optative	φωχθείην	φωχθείης	φωχθείη	φωχθεῖτον, φωχθείητον	φωχθείτην, φωχθειήτην	φωχθεῖμεν, φωχθείημεν	φωχθεῖτε, φωχθείητε	φωχθεῖεν, φωχθείησᾰν
	imperative		φώχθητῐ	φωχθήτω	φώχθητον	φωχθήτων		φώχθητε	φωχθέντων
		active			middle		passive
infinitive		φῶξαι			φώξᾰσθαι		φωχθῆναι
participle	m	φώξᾱς			φωξᾰ́μενος		φωχθείς
	f	φώξᾱσᾰ			φωξᾰμένη		φωχθεῖσᾰ
	n	φῶξᾰν			φωξᾰ́μενον		φωχθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἔφωσᾰ, ἐφωσᾰ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔφωσᾰ	ἔφωσᾰς	ἔφωσε(ν)	ἐφώσᾰτον	ἐφωσᾰ́την	ἐφώσᾰμεν	ἐφώσᾰτε	ἔφωσᾰν
	subjunctive	φώσω	φώσῃς	φώσῃ	φώσητον	φώσητον	φώσωμεν	φώσητε	φώσωσῐ(ν)
	optative	φώσαιμῐ	φώσειᾰς, φώσαις	φώσειε(ν), φώσαι	φώσαιτον	φωσαίτην	φώσαιμεν	φώσαιτε	φώσειᾰν, φώσαιεν
	imperative		φῶσον	φωσᾰ́τω	φώσᾰτον	φωσᾰ́των		φώσᾰτε	φωσᾰ́ντων
middle	indicative	ἐφωσᾰ́μην	ἐφώσω	ἐφώσᾰτο	ἐφώσᾰσθον	ἐφωσᾰ́σθην	ἐφωσᾰ́μεθᾰ	ἐφώσᾰσθε	ἐφώσᾰντο
	subjunctive	φώσωμαι	φώσῃ	φώσηται	φώσησθον	φώσησθον	φωσώμεθᾰ	φώσησθε	φώσωνται
	optative	φωσαίμην	φώσαιο	φώσαιτο	φώσαισθον	φωσαίσθην	φωσαίμεθᾰ	φώσαισθε	φώσαιντο
	imperative		φῶσαι	φωσᾰ́σθω	φώσᾰσθον	φωσᾰ́σθων		φώσᾰσθε	φωσᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		φῶσαι			φώσᾰσθαι
participle	m	φώσᾱς			φωσᾰ́μενος
	f	φώσᾱσᾰ			φωσᾰμένη
	n	φῶσᾰν			φωσᾰ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: πέφωγμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	πέφωγμαι	πέφωξαι	πέφωκται	πέφωχθον	πέφωχθον	πεφώγμεθᾰ	πέφωχθε	πεφώγᾰται
	subjunctive	πεφωγμένος ὦ	πεφωγμένος ᾖς	πεφωγμένος ᾖ	πεφωγμένω ἦτον	πεφωγμένω ἦτον	πεφωγμένοι ὦμεν	πεφωγμένοι ἦτε	πεφωγμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	πεφωγμένος εἴην	πεφωγμένος εἴης	πεφωγμένος εἴη	πεφωγμένω εἴητον/εἶτον	πεφωγμένω εἰήτην/εἴτην	πεφωγμένοι εἴημεν/εἶμεν	πεφωγμένοι εἴητε/εἶτε	πεφωγμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		πέφωξο	πεφώχθω	πέφωχθον	πεφώχθων		πέφωχθε	πεφώχθων
						middle/passive
infinitive						πεφῶχθαι
participle	m					πεφωγμένος
	f					πεφωγμένη
	n					πεφωγμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: πέφωσμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	πέφωσμαι	πέφωσαι	πέφωσται	πέφωσθον	πέφωσθον	πεφώσμεθᾰ	πέφωσθε	πεφώσᾰται
	subjunctive	πεφωσμένος ὦ	πεφωσμένος ᾖς	πεφωσμένος ᾖ	πεφωσμένω ἦτον	πεφωσμένω ἦτον	πεφωσμένοι ὦμεν	πεφωσμένοι ἦτε	πεφωσμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	πεφωσμένος εἴην	πεφωσμένος εἴης	πεφωσμένος εἴη	πεφωσμένω εἴητον/εἶτον	πεφωσμένω εἰήτην/εἴτην	πεφωσμένοι εἴημεν/εἶμεν	πεφωσμένοι εἴητε/εἶτε	πεφωσμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		πέφωσο	πεφώσθω	πέφωσθον	πεφώσθων		πέφωσθε	πεφώσθων
						middle/passive
infinitive						πεφῶσθαι
participle	m					πεφωσμένος
	f					πεφωσμένη
	n					πεφωσμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• φῶξις (phôxis)

References

• “φώγω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• φώγω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette