χόνδρινος

Ancient Greek

Etymology

From χόνδρος (khóndros, “groats of wheat or spelt”) +‎ -ινος (-inos).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /kʰón.dri.nos/ → /ˈxon.dri.nos/ → /ˈxon.dri.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /kʰón.dri.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈkʰon.dri.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈxon.dri.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈxon.dri.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈxon.dri.nos/

Adjective

χόνδρῐνος • (khóndrinos) m (feminine χονδρῐ́νη, neuter χόνδρῐνον); first/second declension

1. made of groats or coarse meal

Inflection

First and second declension of χόνδρῐνος; χονδρῐ́νη; χόνδρῐνον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		χόνδρῐνος khóndrinos	χονδρῐ́νη khondrínē	χόνδρῐνον khóndrinon		χονδρῐ́νω khondrínō	χονδρῐ́νᾱ khondrínā	χονδρῐ́νω khondrínō		χόνδρῐνοι khóndrinoi	χόνδρῐναι khóndrinai	χόνδρῐνᾰ khóndrina
Genitive		χονδρῐ́νου khondrínou	χονδρῐ́νης khondrínēs	χονδρῐ́νου khondrínou		χονδρῐ́νοιν khondrínoin	χονδρῐ́ναιν khondrínain	χονδρῐ́νοιν khondrínoin		χονδρῐ́νων khondrínōn	χονδρῐ́νων khondrínōn	χονδρῐ́νων khondrínōn
Dative		χονδρῐ́νῳ khondrínōi	χονδρῐ́νῃ khondrínēi	χονδρῐ́νῳ khondrínōi		χονδρῐ́νοιν khondrínoin	χονδρῐ́ναιν khondrínain	χονδρῐ́νοιν khondrínoin		χονδρῐ́νοις khondrínois	χονδρῐ́ναις khondrínais	χονδρῐ́νοις khondrínois
Accusative		χόνδρῐνον khóndrinon	χονδρῐ́νην khondrínēn	χόνδρῐνον khóndrinon		χονδρῐ́νω khondrínō	χονδρῐ́νᾱ khondrínā	χονδρῐ́νω khondrínō		χονδρῐ́νους khondrínous	χονδρῐ́νᾱς khondrínās	χόνδρῐνᾰ khóndrina
Vocative		χόνδρῐνε khóndrine	χονδρῐ́νη khondrínē	χόνδρῐνον khóndrinon		χονδρῐ́νω khondrínō	χονδρῐ́νᾱ khondrínā	χονδρῐ́νω khondrínō		χόνδρῐνοι khóndrinoi	χόνδρῐναι khóndrinai	χόνδρῐνᾰ khóndrina
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		χονδρῐ́νως khondrínōs				χονδρῐνώτερος khondrinṓteros				χονδρῐνώτᾰτος khondrinṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• “χόνδρινος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• χόνδρινος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette