удостојува

Macedonian

Pronunciation

• IPA^(key): [udɔˈstɔjuva]

Verb

удостојува • (udostojuva) third-singular present, impf (perfective удостои)

1. (transitive) to dignify, deign

Conjugation

Conjugation of удостојува (imperfective, present in -а)

l-participles	imperfect	aorist	non-finite forms
masculine	удостојувал	—	adjectival participle	удостојуван
feminine	удостојувала	—	adverbial participle	удостојувајќи
neuter	удостојувало	—	verbal noun	удостојување
plural	удостојувале	—	perfect participle	удостојувано
	present	imperfect	aorist	imperative
1st singular	удостојувам	удостојував	—	—
2nd singular	удостојуваш	удостојуваше	—	удостојувај
3rd singular	удостојува	удостојуваше	—	—
1st plural	удостојуваме	удостојувавме	—	—
2nd plural	удостојувате	удостојувавте	—	удостојувајте
3rd plural	удостојуваат	удостојуваа	—	—
Compound tenses
perfect	сум удостојувал		present of сум (except in the 3rd person) + imperfect l-participle
има-perfect	имам удостојувано		present of има + perfect participle
pluperfect	бев удостојувал		imperfect of сум + imperfect l-participle
има-pluperfect	имав удостојувано		imperfect of има + perfect participle
има-perfect reported	сум имал удостојувано		perfect of има + perfect participle
future	ќе удостојувам		ќе + present
има-future	ќе имам удостојувано		future of има + perfect participle
future in the past	ќе удостојував		ќе + imperfect
има-future in the past	ќе имав удостојувано		future in the past of има + perfect participle
future reported	ќе сум удостојувал		ќе + imperfect l-participle
има-future reported	ќе сум имал удостојувано		future reported of има + perfect participle
conditional	би удостојувал		би + imperfect l-participle
има-conditional	би имал удостојувано		conditional of има + perfect participle