արատ

See also: արատայ

Armenian

Etymology

Learned borrowing from Old Armenian արատ (arat).

Pronunciation

• (Eastern Armenian) IPA^(key): /ɑˈɾɑt/, [ɑɾɑ́t]
• (Western Armenian) IPA^(key): /ɑˈɾɑd/, [ɑɾɑ́d]

• Audio (Eastern Armenian):

  (file)

Noun

արատ • (arat)

1. bodily flaw, defect (in humans)

   սրտի արատ ― srti arat ― heart disease

2. mental flaw, vice
3. flaw, defect (in things)
4. stain, blemish, spot, smear

Declension

i-type, inanimate (Eastern Armenian)

	singular	plural
nominative	արատ (arat)	արատներ (aratner)
dative	արատի (arati)	արատների (aratneri)
ablative	արատից (araticʻ)	արատներից (aratnericʻ)
instrumental	արատով (aratov)	արատներով (aratnerov)
locative	արատում (aratum)	արատներում (aratnerum)
	definite forms
nominative	արատը/արատն (aratə/aratn)	արատները/արատներն (aratnerə/aratnern)
dative	արատին (aratin)	արատներին (aratnerin)
	1st person possessive forms (my)
nominative	արատս (arats)	արատներս (aratners)
dative	արատիս (aratis)	արատներիս (aratneris)
ablative	արատիցս (araticʻs)	արատներիցս (aratnericʻs)
instrumental	արատովս (aratovs)	արատներովս (aratnerovs)
locative	արատումս (aratums)	արատներումս (aratnerums)
	2nd person possessive forms (your)
nominative	արատդ (aratd)	արատներդ (aratnerd)
dative	արատիդ (aratid)	արատներիդ (aratnerid)
ablative	արատիցդ (araticʻd)	արատներիցդ (aratnericʻd)
instrumental	արատովդ (aratovd)	արատներովդ (aratnerovd)
locative	արատումդ (aratumd)	արատներումդ (aratnerumd)

Old Armenian

Etymology

Unknown. Has been compared to արածեմ (aracem).

Noun

արատ • (arat)

1. bodily flaw, defect
2. blot, spot, stain, blemish
3. harm

Declension

o-type

	singular		plural
nominative	արատ (arat)		արատք (aratkʻ)
genitive	արատոյ (aratoy)		արատոց (aratocʻ)
dative	արատոյ (aratoy)		արատոց (aratocʻ)
accusative	արատ (arat)		արատս (arats)
ablative	արատոյ (aratoy)		արատոց (aratocʻ)
instrumental	արատով (aratov)		արատովք (aratovkʻ)
locative	արատ (arat)		արատս (arats)

i-a-type

	singular		plural
nominative	արատ (arat)		արատք (aratkʻ)
genitive	արատի (arati)		արատաց (aratacʻ)
dative	արատի (arati)		արատաց (aratacʻ)
accusative	արատ (arat)		արատս (arats)
ablative	արատէ, արատուէ (aratē, aratuē)		արատաց (aratacʻ)
instrumental	արատաւ (arataw)		արատաւք = արատօք (aratawkʻ = aratōkʻ)
locative	արատի (arati)		արատս (arats)
post-classical

Derived terms

• անարատ (anarat)
• անարատաբար (anaratabar)
• անարատապէս (anaratapēs)
• անարատութիւն (anaratutʻiwn)
• անարատուհի (anaratuhi)
• արատաւոր (aratawor)
• արատաւորութիւն (arataworutʻiwn)
• արատեմ (aratem)
• արատիմ (aratim)

 

Descendants

• → Armenian: արատ (arat)

Further reading

• Ačaṙean, Hračʻeay (1971) “արատ”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Armenian Etymological Dictionary] (in Armenian), 2nd edition, a reprint of the original 1926–1935 seven-volume edition, volume I, Yerevan: University Press, pages 297–298
• Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “արատ”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
• Aġayan, Ēduard (1974) Baṙakʻnnakan ew stugabanakan hetazotutʻyunner [Lexicological and Etymological Studies]‎^[1] (in Armenian), Yerevan: Academy Press, page 25
• J̌ahukyan, Geworg (2010) “արատ¹”, in Vahan Sargsyan, editor, Hayeren stugabanakan baṙaran [Armenian Etymological Dictionary] (in Armenian), Yerevan: Asoghik, page 85a
• Petrosean, Matatʻeay (1879) “արատ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
• Pokorny, Julius (1959) Indogermanisches etymologisches Wörterbuch [Indo-European Etymological Dictionary] (in German), volume 3, Bern, München: Francke Verlag, page 1073
• Pokorny, Julius (1959) Indogermanisches etymologisches Wörterbuch [Indo-European Etymological Dictionary] (in German), volume 3, Bern, München: Francke Verlag, page 1076