քաջահաճութիւն

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Old Armenian

[edit]

Etymology

[edit]

քաջահաճոյ (kʻaǰahačoy) +‎ -ութիւն (-utʻiwn)

Noun

[edit]

քաջահաճութիւն (kʻaǰahačutʻiwn)

  1. attractiveness, pleasantness
    • 13th century, Grigor Skewṙacʻi, Nerbołean i Surbn Nersēs Lambronacʻi [Eulogy of St. Nersēs Lambronacʻi] :[1]
      ի զօրութենէ մարմնոյ, ի բարեչափութենէ հասակի, ի գեղեցկամասնութենէ անդամոց [] Իսկ որ ի ներքուստ զբարեմասնութեանն սովորեցին նկարագրել զգեղ, այլ իմն ընդդիմակօք զքաջահաճութիւնն ստորագրեն
      i zōrutʻenē marmnoy, i barečʻapʻutʻenē hasaki, i geġecʻkamasnutʻenē andamocʻ [] Isk or i nerkʻust zbaremasnutʻeann sovorecʻin nkaragrel zgeġ, ayl imn ənddimakōkʻ zkʻaǰahačutʻiwnn storagren
      • Translation by S. Peter Cowe
        [the eulogy should begin with] bodily strength, height of good stature, the beautiful proportion of the limbs [] But those accustomed to describe the beauty of inner comeliness, portray this attractiveness as something under [the form of] masks

Declension

[edit]

References

[edit]
  1. ^ Cowe, S. Peter (2019) “The object of Ałtʿamarʿci’s affections”, in U. Bläsing, J. Dum-Tragut, T.M. van Lint, editors, Armenian, Hittite, and Indo-European Studies: A Commemoration Volume for Jos J.S. Weitenberg (Hebrew University Armenian Studies; 15), Leuven: Peeters, page 73

Further reading

[edit]