احتقب
Jump to navigation
Jump to search
Arabic
[edit]Root |
---|
ح ق ب (ḥ-q-b) |
Verb
[edit]اِحْتَقَبَ • (iḥtaqaba) VIII, non-past يَحْتَقِبُ (yaḥtaqibu) (reflexive, passive)
- bind a bag behind a camel or horse
- carry something behind oneself
- bear or carry something
Conjugation
[edit]Conjugation of
اِحْتَقَبَ
(form-VIII sound)verbal noun الْمَصْدَر |
iḥtiqāb | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
active participle اِسْم الْفَاعِل |
muḥtaqib | |||||||||||
passive participle اِسْم الْمَفْعُول |
muḥtaqab | |||||||||||
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع | ||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب | |||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m | iḥtaqabtu |
iḥtaqabta |
اِحْتَقَبَ iḥtaqaba |
iḥtaqabtumā |
iḥtaqabā |
iḥtaqabnā |
iḥtaqabtum |
iḥtaqabū | |||
f | iḥtaqabti |
iḥtaqabat |
iḥtaqabatā |
iḥtaqabtunna |
iḥtaqabna | |||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع |
m | ʔaḥtaqibu |
taḥtaqibu |
yaḥtaqibu |
taḥtaqibāni |
yaḥtaqibāni |
naḥtaqibu |
taḥtaqibūna |
yaḥtaqibūna | |||
f | taḥtaqibīna |
taḥtaqibu |
taḥtaqibāni |
taḥtaqibna |
yaḥtaqibna | |||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m | ʔaḥtaqiba |
taḥtaqiba |
yaḥtaqiba |
taḥtaqibā |
yaḥtaqibā |
naḥtaqiba |
taḥtaqibū |
yaḥtaqibū | |||
f | taḥtaqibī |
taḥtaqiba |
taḥtaqibā |
taḥtaqibna |
yaḥtaqibna | |||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m | ʔaḥtaqib |
taḥtaqib |
yaḥtaqib |
taḥtaqibā |
yaḥtaqibā |
naḥtaqib |
taḥtaqibū |
yaḥtaqibū | |||
f | taḥtaqibī |
taḥtaqib |
taḥtaqibā |
taḥtaqibna |
yaḥtaqibna | |||||||
imperative الْأَمْر |
m | اِحْتَقِبْ iḥtaqib |
iḥtaqibā |
iḥtaqibū |
||||||||
f | iḥtaqibī |
iḥtaqibna | ||||||||||
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع | ||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب | |||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m | uḥtuqibtu |
uḥtuqibta |
اُحْتُقِبَ uḥtuqiba |
uḥtuqibtumā |
uḥtuqibā |
uḥtuqibnā |
uḥtuqibtum |
uḥtuqibū | |||
f | uḥtuqibti |
uḥtuqibat |
uḥtuqibatā |
uḥtuqibtunna |
uḥtuqibna | |||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع |
m | ʔuḥtaqabu |
tuḥtaqabu |
yuḥtaqabu |
tuḥtaqabāni |
yuḥtaqabāni |
nuḥtaqabu |
tuḥtaqabūna |
yuḥtaqabūna | |||
f | tuḥtaqabīna |
tuḥtaqabu |
tuḥtaqabāni |
tuḥtaqabna |
yuḥtaqabna | |||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m | ʔuḥtaqaba |
tuḥtaqaba |
yuḥtaqaba |
tuḥtaqabā |
yuḥtaqabā |
nuḥtaqaba |
tuḥtaqabū |
yuḥtaqabū | |||
f | tuḥtaqabī |
tuḥtaqaba |
tuḥtaqabā |
tuḥtaqabna |
yuḥtaqabna | |||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m | ʔuḥtaqab |
tuḥtaqab |
yuḥtaqab |
tuḥtaqabā |
yuḥtaqabā |
nuḥtaqab |
tuḥtaqabū |
yuḥtaqabū | |||
f | tuḥtaqabī |
tuḥtaqab |
tuḥtaqabā |
tuḥtaqabna |
yuḥtaqabna |
References
[edit]- Lane, Edward William (1863) “احتقب”, in Arabic-English Lexicon[1], London: Williams & Norgate, page 611