ขุนนาง

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Thai

[edit]

Etymology

[edit]

Believed to be from (1) ขุน (kǔn, lord) +‎ นาง (naang, lady), literally lord of ladies, according to Dan Beach Bradley and Luang Wichitwathakan who explained that the term refers to a man in authority who owns a harem of women,[1] or (2) ขุน (kǔn, lord) +‎ นาง (naang, lady), literally lord and lady, according to Damrong Rajanubhab who explained that the term refers to the embodiment of a man in authority and his wife.[1]

Pronunciation

[edit]
Orthographicขุนนาง
kʰ u n n ā ŋ
Phonemic
ขุน-นาง
kʰ u n – n ā ŋ
RomanizationPaiboonkǔn-naang
Royal Institutekhun-nang
(standard) IPA(key)/kʰun˩˩˦.naːŋ˧/(R)

Noun

[edit]

ขุนนาง (kǔn-naang) (classifier คน)

  1. (historical) public servant; public official; mandarin; bureaucrat.
  2. (historical) nobleperson; person of noble rank; member of nobility.

Usage notes

[edit]
  • Under the Thai feudal system, the term specifically refers to public officials entitled to at least 400 fiefs.[2]

Synonyms

[edit]

Derived terms

[edit]

See also

[edit]

References

[edit]
  1. 1.0 1.1 บวรศักดิ์, ปดิวลดา (2024 May 21) ““ขุนนาง” คำนี้มีที่มาจากไหน ไว้เรียกผู้ชาย แต่ทำไมใช้ “นาง””, in silpa-mag.com[1] (in Thai)
  2. ^ ราชบัณฑิตยสภา (2020) พจนานุกรมโบราณศัพท์ ฉบับราชบัณฑิตยสภา (in Thai), กรุงเทพฯ: สำนักงานราชบัณฑิตยสภา, →ISBN, page 48:ขุนนาง น. ข้าราชการที่ได้รับพระราชทานสัญญาบัตร ตามปรกติต้องมีศักดินาตั้งแต่ ๔๐๐ ขึ้นไป