ἀμφέπω

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /am.pʰi.é.pɔː/ → /am.ɸiˈe.po/ → /am.fiˈe.po/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /am.pʰi.é.pɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /am.pʰiˈe.po/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /am.ɸiˈe.po/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /am.fiˈe.po/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /am.fiˈe.po/

Verb

ἀμφέπω • (amphépō)

1. Alternative form of ἀμφιέπω (amphiépō)

Inflection

   Present: ἀμφέπω, ἀμφέπομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀμφέπω	ἀμφέπεις	ἀμφέπει	ἀμφέπετον	ἀμφέπετον	ἀμφέπομεν	ἀμφέπετε	ἀμφέπουσῐ(ν)
	subjunctive	ἀμφέπω	ἀμφέπῃς	ἀμφέπῃ	ἀμφέπητον	ἀμφέπητον	ἀμφέπωμεν	ἀμφέπητε	ἀμφέπωσῐ(ν)
	optative	ἀμφέποιμῐ	ἀμφέποις	ἀμφέποι	ἀμφέποιτον	ἀμφεποίτην	ἀμφέποιμεν	ἀμφέποιτε	ἀμφέποιεν
	imperative		ἄμφεπε	ἀμφεπέτω	ἀμφέπετον	ἀμφεπέτων		ἀμφέπετε	ἀμφεπόντων
middle/ passive	indicative	ἀμφέπομαι	ἀμφέπῃ, ἀμφέπει	ἀμφέπεται	ἀμφέπεσθον	ἀμφέπεσθον	ἀμφεπόμεθᾰ	ἀμφέπεσθε	ἀμφέπονται
	subjunctive	ἀμφέπωμαι	ἀμφέπῃ	ἀμφέπηται	ἀμφέπησθον	ἀμφέπησθον	ἀμφεπώμεθᾰ	ἀμφέπησθε	ἀμφέπωνται
	optative	ἀμφεποίμην	ἀμφέποιο	ἀμφέποιτο	ἀμφέποισθον	ἀμφεποίσθην	ἀμφεποίμεθᾰ	ἀμφέποισθε	ἀμφέποιντο
	imperative		ἀμφέπου	ἀμφεπέσθω	ἀμφέπεσθον	ἀμφεπέσθων		ἀμφέπεσθε	ἀμφεπέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἀμφέπειν				ἀμφέπεσθαι
participle	m	ἀμφέπων				ἀμφεπόμενος
	f	ἀμφέπουσᾰ				ἀμφεπομένη
	n	ἀμφέπον				ἀμφεπόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἄμφεπον, ἀμφεπόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἄμφεπον	ἄμφεπες	ἄμφεπε(ν)	ἀμφέπετον	ἀμφεπέτην	ἀμφέπομεν	ἀμφέπετε	ἄμφεπον
middle	indicative	ἀμφεπόμην	ἀμφέπου	ἀμφέπετο	ἀμφέπεσθον	ἀμφεπέσθην	ἀμφεπόμεθᾰ	ἀμφέπεσθε	ἀμφέποντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.