ἑξηκοντάμοιρος

Ancient Greek

Etymology

From ἑξήκοντα (hexḗkonta, “sixty”) +‎ μοῖρα (moîra, “part”) +‎ -ος (-os, adjectival suffix).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /hek.sɛː.kon.tá.moi̯.ros/ → /ek.si.konˈta.my.ros/ → /ek.si.konˈda.mi.ros/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /hek.sɛː.kon.tá.moi̯.ros/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /(h)ek.se̝.konˈta.my.ros/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ek.si.konˈta.my.ros/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ek.si.konˈta.my.ros/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ek.si.konˈda.mi.ros/

Adjective

ἑξηκοντάμοιρος • (hexēkontámoiros) m or f (neuter ἑξηκοντάμοιρον); second declension

1. consisting of sixty degrees
   • 315 BCE – 240 BCE, Aratus, Phaenomena 644

Declension

Second declension of ἑξηκοντάμοιρος; ἑξηκοντάμοιρον (Attic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		ἑξηκοντάμοιρος hexēkontámoiros	ἑξηκοντάμοιρον hexēkontámoiron		ἑξηκονταμοίρω hexēkontamoírō	ἑξηκονταμοίρω hexēkontamoírō		ἑξηκοντάμοιροι hexēkontámoiroi	ἑξηκοντάμοιρᾰ hexēkontámoira
Genitive		ἑξηκονταμοίρου hexēkontamoírou	ἑξηκονταμοίρου hexēkontamoírou		ἑξηκονταμοίροιν hexēkontamoíroin	ἑξηκονταμοίροιν hexēkontamoíroin		ἑξηκονταμοίρων hexēkontamoírōn	ἑξηκονταμοίρων hexēkontamoírōn
Dative		ἑξηκονταμοίρῳ hexēkontamoírōi	ἑξηκονταμοίρῳ hexēkontamoírōi		ἑξηκονταμοίροιν hexēkontamoíroin	ἑξηκονταμοίροιν hexēkontamoíroin		ἑξηκονταμοίροις hexēkontamoírois	ἑξηκονταμοίροις hexēkontamoírois
Accusative		ἑξηκοντάμοιρον hexēkontámoiron	ἑξηκοντάμοιρον hexēkontámoiron		ἑξηκονταμοίρω hexēkontamoírō	ἑξηκονταμοίρω hexēkontamoírō		ἑξηκονταμοίρους hexēkontamoírous	ἑξηκοντάμοιρᾰ hexēkontámoira
Vocative		ἑξηκοντάμοιρε hexēkontámoire	ἑξηκοντάμοιρον hexēkontámoiron		ἑξηκονταμοίρω hexēkontamoírō	ἑξηκονταμοίρω hexēkontamoírō		ἑξηκοντάμοιροι hexēkontámoiroi	ἑξηκοντάμοιρᾰ hexēkontámoira
Derived forms		Adverb			Comparative			Superlative
		ἑξηκονταμοίρως hexēkontamoírōs			ἑξηκονταμοιρότερος hexēkontamoiróteros			ἑξηκονταμοιρότᾰτος hexēkontamoirótatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

• ἑξηκονταμοιρία (hexēkontamoiría)

References

• “ἑξηκοντάμοιρος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• ἑξηκοντάμοιρος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• ἑξηκοντάμοιρος in Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts [the Lexicon of Byzantine Hellenism, Particularly the 9th–12th Centuries], Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften