ἴκελος

See also: Ἴκελος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /í.ke.los/ → /ˈi.ce.los/ → /ˈi.ce.los/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /í.ke.los/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈi.ke.los/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈi.ce.los/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈi.ce.los/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈi.ce.los/

Adjective

ἴκελος • (íkelos) m (feminine ἰκέλη, neuter ἴκελον); first/second declension

1. Ionic and poetic form of εἴκελος (eíkelos)

Declension

First and second declension of ἴκελος; ἰκέλη; ἴκελον (Ionic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ἴκελος íkelos	ἰκέλη ikélē	ἴκελον íkelon		ἰκέλω ikélō	ἰκέλᾱ ikélā	ἰκέλω ikélō		ἴκελοι íkeloi	ἴκελαι íkelai	ἴκελᾰ íkela
Genitive		ἰκέλου ikélou	ἰκέλης ikélēs	ἰκέλου ikélou		ἰκέλοιν ikéloin	ἰκέλαιν ikélain	ἰκέλοιν ikéloin		ἰκέλων ikélōn	ἰκελέων / ἰκελῶν ikeléōn / ikelôn	ἰκέλων ikélōn
Dative		ἰκέλῳ ikélōi	ἰκέλῃ ikélēi	ἰκέλῳ ikélōi		ἰκέλοιν ikéloin	ἰκέλαιν ikélain	ἰκέλοιν ikéloin		ἰκέλοισῐ / ἰκέλοισῐν / ἰκέλοις ikéloisi(n) / ikélois	ἰκέλῃσῐ / ἰκέλῃσῐν ikélēisi(n)	ἰκέλοισῐ / ἰκέλοισῐν / ἰκέλοις ikéloisi(n) / ikélois
Accusative		ἴκελον íkelon	ἰκέλην ikélēn	ἴκελον íkelon		ἰκέλω ikélō	ἰκέλᾱ ikélā	ἰκέλω ikélō		ἰκέλους ikélous	ἰκέλᾱς ikélās	ἴκελᾰ íkela
Vocative		ἴκελε íkele	ἰκέλη ikélē	ἴκελον íkelon		ἰκέλω ikélō	ἰκέλᾱ ikélā	ἰκέλω ikélō		ἴκελοι íkeloi	ἴκελαι íkelai	ἴκελᾰ íkela
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ἰκέλως ikélōs				ἰκελώτερος ikelṓteros				ἰκελώτᾰτος ikelṓtatos
Notes:		Dialects other than Attic are not well attested. Some forms may be based on conjecture. Use with caution.

Derived terms

• Ἴκελος (Íkelos)