舌根
Jump to navigation
Jump to search
Chinese[edit]
tongue | radical (chem.); root; basis | ||
---|---|---|---|
trad. (舌根) | 舌 | 根 | |
simp. #(舌根) | 舌 | 根 |
Etymology[edit]
The Buddhism sense is a translation of Sanskrit जिह्वेन्द्रिय (jihvendriya, “tongue faculty”). The Tibetan equivalent is ལྕེའི་དབང་པོ (lce'i dbang po).
Pronunciation[edit]
- Mandarin
- (Standard Chinese)+
- Hanyu Pinyin:
- Zhuyin: ㄕㄜˊ ㄍㄣ
- Tongyong Pinyin: shégen
- Wade–Giles: shê2-kên1
- Yale: shé-gēn
- Gwoyeu Romatzyh: shergen
- Palladius: шэгэнь (šɛgɛnʹ)
- Sinological IPA (key): /ʂɤ³⁵ kən⁵⁵/
- (Standard Chinese, erhua-ed)+
- Hanyu Pinyin:
- Zhuyin: ㄕㄜˊ ㄍㄣㄦ
- Tongyong Pinyin: shégenr
- Wade–Giles: shê2-kên1-ʼrh
- Yale: shé-gēnr
- Gwoyeu Romatzyh: shergel
- Palladius: шэгэньр (šɛgɛnʹr)
- Sinological IPA (key): /ʂɤ³⁵ kəɻ⁵⁵/
- (Standard Chinese)+
- Cantonese
- (Standard Cantonese, Guangzhou–Hong Kong)+
- Jyutping: sit6 gan1
- Yale: siht gān
- Cantonese Pinyin: sit9 gan1
- Guangdong Romanization: xid6 gen1
- Sinological IPA (key): /siːt̚² kɐn⁵⁵/
- (Standard Cantonese, Guangzhou–Hong Kong)+
- Southern Min
- (Hokkien: Quanzhou, Xiamen)
- Pe̍h-ōe-jī: chi̍h-kun
- Tâi-lô: tsi̍h-kun
- Phofsit Daibuun: ciqkwn
- IPA (Quanzhou): /t͡si(ʔ)²⁴⁻² kun³³/
- IPA (Xiamen): /t͡si(ʔ)⁴⁻²¹ kun⁴⁴/
- (Hokkien: Zhangzhou)
- Pe̍h-ōe-jī: chi̍h-kin
- Tâi-lô: tsi̍h-kin
- Phofsit Daibuun: ciqkyn
- IPA (Zhangzhou): /t͡si(ʔ)¹²¹⁻²¹ kin⁴⁴/
- (Hokkien: Quanzhou, Xiamen)
- Middle Chinese: zyet kon
Noun[edit]
舌根
- (anatomy) root of the tongue; back of the tongue
- (Buddhism) “tongue or taste faculty”, one of the six sensory faculties