anjoł

Old Polish

Alternative forms

• anjeł

Etymology

Borrowed from Old Czech anjel, from Medieval Latin angelus, from Ancient Greek ἄγγελος (ángelos), from an unidentified source. First attested in the first half of the 14th century.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /aɲɔɫ/
• IPA^(key): (15^th CE) /aɲɔɫ/

Noun

anjoł m pers

1. (Christianity, attested in Lesser Poland, Sieradz) angel
   • 1887 [Fifteenth century], Wacław Ubogi z Brodni, edited by Lucjan Malinowski, Modlitwy Wacława. Zabytek języka polskiego z wieku XV odkryty i skopjowany przez Aleksandra Przezdzieckiego wydał i objaśnił Lucyjan Malinowski‎^[1], Krakow, Brodnia, page 132b:

     Anyolem mym strozem daleko odpądz wszithlo nyepodobyenstwo nyeprziiacziela

     [Anjołem mym strożem daleko odpędź wszytko niepodobieństwo nieprzyjaciela]

Derived terms

adjective

• anjelski

 

Descendants

• Polish: anioł

References

• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “(anioł) anjoł, anjeł, *anjał”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN