annonarius
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
From annōna (“provisions, supplies”) + -ārius.
Pronunciation[edit]
- (Classical Latin) IPA(key): /an.noːˈnaː.ri.us/, [änːoːˈnäːriʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /an.noˈna.ri.us/, [änːoˈnäːrius]
Adjective[edit]
annōnārius (feminine annōnāria, neuter annōnārium); first/second-declension adjective
- (military) of or pertaining to provisions
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | annōnārius | annōnāria | annōnārium | annōnāriī | annōnāriae | annōnāria | |
Genitive | annōnāriī | annōnāriae | annōnāriī | annōnāriōrum | annōnāriārum | annōnāriōrum | |
Dative | annōnāriō | annōnāriō | annōnāriīs | ||||
Accusative | annōnārium | annōnāriam | annōnārium | annōnāriōs | annōnāriās | annōnāria | |
Ablative | annōnāriō | annōnāriā | annōnāriō | annōnāriīs | |||
Vocative | annōnārie | annōnāria | annōnārium | annōnāriī | annōnāriae | annōnāria |
Related terms[edit]
Descendants[edit]
References[edit]
- “annonarius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- annonarius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.