arbitracii

Esperanto

Etymology

From arbitracio (“arbitration”) +‎ -i.

Pronunciation

• IPA^(key): [arbitraˈt͡sii]
• Rhymes: -ii
• Hyphenation: ar‧bi‧tra‧ci‧i

Verb

arbitracii (present arbitracias, past arbitraciis, future arbitracios, conditional arbitracius, volitive arbitraciu)

1. to arbitrate, referee

   Ne ekzistas inter ni arbitracianto, kiu povus meti sian manon sur nin ambaŭ.

   There is no arbiter between us, who might lay his hand on us both.

Conjugation

Conjugation of arbitracii present past future singular plural singular plural singular plural tense arbitracias arbitraciis arbitracios active participle arbitracianta arbitraciantaj arbitraciinta arbitraciintaj arbitracionta arbitraciontaj acc. arbitraciantan arbitraciantajn arbitraciintan arbitraciintajn arbitraciontan arbitraciontajn passive participle arbitraciata arbitraciataj arbitraciita arbitraciitaj arbitraciota arbitraciotaj acc. arbitraciatan arbitraciatajn arbitraciitan arbitraciitajn arbitraciotan arbitraciotajn nominal active participle arbitracianto arbitraciantoj arbitraciinto arbitraciintoj arbitracionto arbitraciontoj acc. arbitracianton arbitraciantojn arbitraciinton arbitraciintojn arbitracionton arbitraciontojn nominal passive participle arbitraciato arbitraciatoj arbitraciito arbitraciitoj arbitracioto arbitraciotoj acc. arbitraciaton arbitraciatojn arbitraciiton arbitraciitojn arbitracioton arbitraciotojn adverbial active participle arbitraciante arbitraciinte arbitracionte adverbial passive participle arbitraciate arbitraciite arbitraciote infinitive arbitracii imperative arbitraciu conditional arbitracius