autoimmunizacyjny

Polish

Etymology

From autoimmunizacja +‎ -ny. First attested in 1966.

Pronunciation

• IPA^(key): /aw.tɔ.im.mu.ɲi.zaˈt͡sɨj.nɨ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɨjnɨ
• Syllabification: au‧to‧im‧mu‧ni‧za‧cyj‧ny

Adjective

autoimmunizacyjny (not comparable, no derived adverb)

1. (relational, immunology) autoimmunization

Declension

Declension of autoimmunizacyjny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	autoimmunizacyjny		autoimmunizacyjna	autoimmunizacyjne	autoimmunizacyjni	autoimmunizacyjne
genitive	autoimmunizacyjnego		autoimmunizacyjnej	autoimmunizacyjnego	autoimmunizacyjnych
dative	autoimmunizacyjnemu		autoimmunizacyjnej	autoimmunizacyjnemu	autoimmunizacyjnym
accusative	autoimmunizacyjnego	autoimmunizacyjny	autoimmunizacyjną	autoimmunizacyjne	autoimmunizacyjnych	autoimmunizacyjne
instrumental	autoimmunizacyjnym		autoimmunizacyjną	autoimmunizacyjnym	autoimmunizacyjnymi
locative	autoimmunizacyjnym		autoimmunizacyjnej	autoimmunizacyjnym	autoimmunizacyjnych

Further reading

• autoimmunizacyjny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• autoimmunizacyjny in Polish dictionaries at PWN