błyskotliwy

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From błyskotać +‎ -liwy. First attested in 1743.[1]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /bwɨs.kɔtˈli.vɨ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ivɨ
  • Syllabification: błys‧kot‧li‧wy

Adjective

[edit]

błyskotliwy (comparative błyskotliwszy, superlative najbłyskotliwszy, derived adverb błyskotliwie)

  1. brilliant, intelligent, quick-witted
    Synonyms: (archaic) błyskotny, inteligentny, lotny
  2. (archaic) sparkling (reflecting light as if giving off tiny sparks)
    Synonym: połyskujący

Declension

[edit]

Derived terms

[edit]
noun
[edit]
adjectives
adverbs
nouns
verbs

Collocations

[edit]

References

[edit]
  1. ^ Gordian Wąsowski (1743) Kazania Moralne, na niektore Swięta, z Posłuszeństwa Swiętego[1], page 41

Further reading

[edit]
  • błyskotliwy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • błyskotliwy in Polish dictionaries at PWN