bałaganiarka

See also: bałaganiarką

Polish

Etymology

From bałaganiarz +‎ -ka.

Pronunciation

• IPA^(key): /ba.wa.ɡaˈɲar.ka/
• Rhymes: -arka
• Syllabification: ba‧ła‧ga‧niar‧ka

Noun

bałaganiarka f (male equivalent bałaganiarz)

1. (colloquial) female equivalent of bałaganiarz (“slob”) (messy person)

   Synonym: bałaganiara

   Antonym: pedantka

Declension

Declension of bałaganiarka

	singular	plural
nominative	bałaganiarka	bałaganiarki
genitive	bałaganiarki	bałaganiarek
dative	bałaganiarce	bałaganiarkom
accusative	bałaganiarkę	bałaganiarki
instrumental	bałaganiarką	bałaganiarkami
locative	bałaganiarce	bałaganiarkach
vocative	bałaganiarko	bałaganiarki

Related terms

adjective

• bałaganiarski

 

adverb

• bałaganiarsko

 

nouns

• bałagan
• bałaganiara
• bałaganiarstwo
• bałaganik

 

verbs

• bałaganić
• nabałaganić
• przebałaganić
• rozbałaganić
• zabałaganić

 

Further reading

• bałaganiarka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• bałaganiarka in Polish dictionaries at PWN