babczany

Old Polish

Etymology

From babka +‎ -any. First attested in 1475.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /ba(ː)pt͡ʃʲanɨː/
• IPA^(key): (15^th CE) /bapt͡ʃʲanɨ/, /bɒpt͡ʃʲanɨ/

Adjective

babczany

1. (relational) plantain
   • 1900 [1475], Józef Rostafiński, editor, Symbola ad historiam naturalem medii aevi = Średniowieczna historya naturalna w Polsce. Ps 2‎^[1], number 97:

     Vt laxacio cessaret, que dicitur dissenteria... Bibat aquam paciens plantaginis vlg. bapczana

     [Vt laxacio cessaret, que dicitur dissenteria... Bibat aquam paciens plantaginis vlg. babczana]

Descendants

• Polish: babczany

References

• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “babczany”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish babczany. By surface analysis, babka +‎ -any.

Pronunciation

• IPA^(key): /bapˈt͡ʂa.nɨ/
• (Middle Polish) IPA^(key): /bapˈt͡ʂa.nɨ/, /bɒpˈt͡ʂa.nɨ/
• Rhymes: -anɨ
• Syllabification: bab‧cza‧ny

Adjective

babczany (not comparable, no derived adverb)

1. (relational, obsolete) plantain

Further reading

• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “babczany”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• Paweł Kupiszewski (25.06.2010) “BABCZANY”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “babczany”, in Słownik języka polskiego‎^[2]
• Aleksander Zdanowicz (1861) “babczany”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎^[3]
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “babczany korzeń”, in Słownik języka polskiego‎^[4] (in Polish), volume 1, Warsaw, page 78