bekronen
Jump to navigation
Jump to search
Dutch[edit]
Etymology[edit]
Pronunciation[edit]
Verb[edit]
bekronen
- (transitive) to crown
- (transitive) to award
Inflection[edit]
Conjugation of bekronen (weak, prefixed) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | bekronen | |||
past singular | bekroonde | |||
past participle | bekroond | |||
infinitive | bekronen | |||
gerund | bekronen n | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | bekroon | bekroonde | ||
2nd person sing. (jij) | bekroont | bekroonde | ||
2nd person sing. (u) | bekroont | bekroonde | ||
2nd person sing. (gij) | bekroont | bekroonde | ||
3rd person singular | bekroont | bekroonde | ||
plural | bekronen | bekroonden | ||
subjunctive sing.1 | bekrone | bekroonde | ||
subjunctive plur.1 | bekronen | bekroonden | ||
imperative sing. | bekroon | |||
imperative plur.1 | bekroont | |||
participles | bekronend | bekroond | ||
1) Archaic. |
Derived terms[edit]
Descendants[edit]
- Afrikaans: bekroon