bezodrzutowy

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From bez- +‎ odrzutowy. First attested in 1944.[1][2]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /bɛ.zɔd.ʐuˈtɔ.vɨ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔvɨ
  • Syllabification: be‧zod‧rzu‧to‧wy

Adjective[edit]

bezodrzutowy (not comparable, no derived adverb)

  1. (firearms, military) recoilless

Declension[edit]

Related terms[edit]

noun

References[edit]

  1. ^ Instytut Polski i Muzeum Sikorskiego, Instytut Historyczny imienia Generała Sikorskiego, Wojskowy Instytut Naukowo-Oświatowy (Poland) (1944) Bellona: Kwartalnik wojskowo-historyczny[1], volume 26, numbers 2-3, Instytut Polski i Muzeum im. Gen. Sikorskiego, page 35: [] transportowych zmotoryzowanych i biorących udział w walce, (nie pozwalających na silną reakcję podczas strzału), jak np. motocykle, samochody, lekkie czołgi i łodzie różnego rodzaju ; dzięki działom rakietowym bezodrzutowym.
  2. ^ bezodrzutowy in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading[edit]