bezrymowość

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From bezrymowy +‎ -ość. First attested in 1913.[1][2]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /bɛz.rɨˈmɔ.vɔɕt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔvɔɕt͡ɕ
  • Syllabification: bez‧ry‧mo‧wość

Noun

[edit]

bezrymowość f

  1. rhymelessness

Declension

[edit]
[edit]
adjective
adverb
noun
verb

References

[edit]
  1. ^ Józef Tretiak (1913) Bohdan Zaleski na tułactwie, 1831-1838: życie i poezya: karta z dziejów emigracyi polskiej (in Polish):Otož Bohdan, który w pieśniach junackich uszanował bezrymowość formy, tutaj dal upust swemu zamiłowaniu w zgodnych dźwiękach i podkuł swoje wiersze błyszczącemi i dźwięczącemi rymami, już w ten sposób utrudniając sobie dokładność []
  2. ^ bezrymowość in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

[edit]