bezzasadność

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From bezzasadny +‎ -ość. First attested in 1807.[1][2]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /bɛz.zaˈsad.nɔɕt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -adnɔɕt͡ɕ
  • Syllabification: bez‧za‧sad‧ność

Noun

[edit]

bezzasadność f

  1. baselessness, groundlessness, unfoundedness, unjustifiedness
    Synonym: bezpodstawność
    Antonym: zasadność
    oczywista bezzasadność ― clear baselessness
    bezzasadność apelacji ― unfoundedness of an appeal
    bezzasadność wniosku ― unjustifiedness of a conclusion
    bezzasadność zarzutu ― unfoundedness of an accusation
    wykazać bezzasadność ― to exhibit unjustifiedness

Declension

[edit]
Declension of bezzasadność
singular
nominative bezzasadność
genitive bezzasadności
dative bezzasadności
accusative bezzasadność
instrumental bezzasadnością
locative bezzasadności
vocative bezzasadności
[edit]
adjective
adverb
noun

References

[edit]
  1. ^ Ignacy Franciszek Stawiarski (1807) Ogólna ordynacya sądowa dla państw pruskich. T. 1, Porządek processu. Cz. 1‎[1], page 4
  2. ^ bezzasadność in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

[edit]
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=bezzasadność&oldid=75997937"