Etymology[edit]
From bić + -nik. First attested in 1905.[1][2]
Pronunciation[edit]
- IPA(key): /ˈbij.ɲik/
- Rhymes: -ijɲik
- Syllabification: bij‧nik
bijnik m inan
- (firearms, military, mechanical engineering) striker
Declension[edit]
References[edit]
- ^ Technik : podręcznik opracowany według niemieckiego pierwowzoru, wydawanego przez Stowarzyszenie "Hütte". T. 1[1], 1905, page 1161
- ^ bijnik in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Further reading[edit]
- bijnik in Polish dictionaries at PWN