bisschoppelijk

Dutch

Etymology

From Middle Dutch bisscoplijc. Equivalent to bisschop (“bishop”) +‎ -e- (“-ly”) +‎ -lijk. The first element is from Latin episcopus.

Pronunciation

• IPA^(key): /bɪ(s)ˈsxɔpələk/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: bis‧schop‧pe‧lijk

Adjective

bisschoppelijk (comparative bisschoppelijker, superlative bisschoppelijkst)

1. episcopal, related to a bishop and/or to the episcopate

Inflection

Declension of bisschoppelijk
uninflected	bisschoppelijk
inflected	bisschoppelijke
comparative	bisschoppelijker
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		bisschoppelijk	bisschoppelijker	het bisschoppelijkst het bisschoppelijkste
indefinite	m./f. sing.	bisschoppelijke	bisschoppelijkere	bisschoppelijkste
	n. sing.	bisschoppelijk	bisschoppelijker	bisschoppelijkste
	plural	bisschoppelijke	bisschoppelijkere	bisschoppelijkste
definite		bisschoppelijke	bisschoppelijkere	bisschoppelijkste
partitive		bisschoppelijks	bisschoppelijkers	—

Synonyms

• episcopaal

Related terms

• bisschopshoed
• bisschopsstad
• bisschopsstaf m
• aartsbisschoppelijk (adjective)
• hulpbisschoppelijk (adjective)
• prinsbisschoppelijk (adjective)
• vorstbisschoppelijk (adjective)

See also

• episcopalia