bloedbroeder

Dutch

Etymology

Compound of bloed +‎ broeder.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈblutˌbru.dər/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: bloed‧broe‧der

Noun

bloedbroeder m (plural bloedbroeders)

1. blood brother (friend with whom one has ceremonially shared blood)

   Mijn bloedbroeder en ik hebben beiden AIDS.

   My blood brother and I both have AIDS.