boşuna

Turkish

Etymology

From boş (“empty, idle, vain”) +‎ -u (possessive suffix) +‎ -(n)a (dative suffix with "n" as buffer consonant), literally “to (its) vain, in vain”.

Pronunciation

• IPA^(key): /bo.ʃuˈna/
• Hyphenation: bo‧şu‧na

Adverb

boşuna

1. in vain, to no purpose

   Synonyms: boşa, boşu boşuna, boş yere, boş boş

Related terms

• başıboş
• boş bulunmak
• boş durmak
• boş gezmek
• boş vermek
• boşa almak
• boşa çıkmak
• boşboğaz

 

Further reading

• “boşuna”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu