brodawka

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *bordavъka.

Pronunciation

• IPA^(key): /brɔˈdaf.ka/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -afka
• Syllabification: bro‧daw‧ka

Noun

brodawka f

1. (dermatology) wart, verruca
2. papilla

Declension

Declension of brodawka

	singular	plural
nominative	brodawka	brodawki
genitive	brodawki	brodawek
dative	brodawce	brodawkom
accusative	brodawkę	brodawki
instrumental	brodawką	brodawkami
locative	brodawce	brodawkach
vocative	brodawko	brodawki

Further reading

• brodawka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• brodawka in Polish dictionaries at PWN