bureel

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Dutch

[edit]

Etymology

[edit]

From Middle Dutch bureel,[1] from Middle French burel, from Old French burel.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /byːˈreːl/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: bu‧reel
  • Rhymes: -eːl

Noun

[edit]

bureel n (plural burelen, diminutive bureeltje n)

  1. (chiefly Belgium) office
    Synonyms: bureau, kantoor

References

[edit]
  1. ^ P.A.F. van Veen en N. van der Sijs, Etymologisch woordenboek. De herkomst van onze woorden.