chuchnąć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From chuchać +‎ -nąć.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈxux.nɔɲt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -uxnɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: chuch‧nąć

Verb

[edit]

chuchnąć pf (imperfective chuchać)

  1. (intransitive, colloquial) to blow, to puff (to exhale)

Conjugation

[edit]
Conjugation of chuchnąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive chuchnąć
future tense 1st chuchnę chuchniemy
2nd chuchniesz chuchniecie
3rd chuchnie chuchną
impersonal chuchnie się
past tense 1st chuchnąłem,
-(e)m chuchnął
chuchnęłam,
-(e)m chuchnęła
chuchnęłom,
-(e)m chuchnęło
chuchnęliśmy,
-(e)śmy chuchnęli
chuchnęłyśmy,
-(e)śmy chuchnęły
2nd chuchnąłeś,
-(e)ś chuchnął
chuchnęłaś,
-(e)ś chuchnęła
chuchnęłoś,
-(e)ś chuchnęło
chuchnęliście,
-(e)ście chuchnęli
chuchnęłyście,
-(e)ście chuchnęły
3rd chuchnął chuchnęła chuchnęło chuchnęli chuchnęły
impersonal chuchnięto
conditional 1st chuchnąłbym,
bym chuchnął
chuchnęłabym,
bym chuchnęła
chuchnęłobym,
bym chuchnęło
chuchnęlibyśmy,
byśmy chuchnęli
chuchnęłybyśmy,
byśmy chuchnęły
2nd chuchnąłbyś,
byś chuchnął
chuchnęłabyś,
byś chuchnęła
chuchnęłobyś,
byś chuchnęło
chuchnęlibyście,
byście chuchnęli
chuchnęłybyście,
byście chuchnęły
3rd chuchnąłby,
by chuchnął
chuchnęłaby,
by chuchnęła
chuchnęłoby,
by chuchnęło
chuchnęliby,
by chuchnęli
chuchnęłyby,
by chuchnęły
impersonal chuchnięto by
imperative 1st niech chuchnę chuchnijmy
2nd chuchnij chuchnijcie
3rd niech chuchnie niech chuchną
anterior adverbial participle chuchnąwszy
verbal noun chuchnięcie

Derived terms

[edit]
noun
[edit]
noun

Further reading

[edit]
  • chuchnąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • chuchnąć in Polish dictionaries at PWN