circunstanciar

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Portuguese[edit]

Alternative forms[edit]

Etymology[edit]

From circunstância (circumstance) +‎ -ar.

Pronunciation[edit]

 
  • (Brazil) IPA(key): /siʁ.kũs.tɐ̃.siˈa(ʁ)/ [sih.kũs.tɐ̃.sɪˈa(h)], (faster pronunciation) /siʁ.kũs.tɐ̃ˈsja(ʁ)/ [sih.kũs.tɐ̃ˈsja(h)]
    • (São Paulo) IPA(key): /siɾ.kũs.tɐ̃.siˈa(ɾ)/ [siɾ.kũs.tɐ̃.sɪˈa(ɾ)], (faster pronunciation) /siɾ.kũs.tɐ̃ˈsja(ɾ)/
    • (Rio de Janeiro) IPA(key): /siʁ.kũʃ.tɐ̃.siˈa(ʁ)/ [siχ.kũʃ.tɐ̃.sɪˈa(χ)], (faster pronunciation) /siʁ.kũʃ.tɐ̃ˈsja(ʁ)/ [siχ.kũʃ.tɐ̃ˈsja(χ)]
    • (Southern Brazil) IPA(key): /siɻ.kũs.tɐ̃.siˈa(ɻ)/ [siɻ.kũs.tɐ̃.sɪˈa(ɻ)], (faster pronunciation) /siɻ.kũs.tɐ̃ˈsja(ɻ)/
 
  • (Portugal) IPA(key): /siɾ.kũʃ.tɐ̃ˈsjaɾ/
    • (Southern Portugal) IPA(key): /siɾ.kũʃ.tɐ̃ˈsja.ɾi/

  • Hyphenation: cir‧cuns‧tan‧ci‧ar

Verb[edit]

circunstanciar (first-person singular present circunstancio, first-person singular preterite circunstanciei, past participle circunstanciado)

  1. (transitive) to circumstantiate (to give circumstantial evidence for)

Conjugation[edit]

Further reading[edit]

Spanish[edit]

Etymology[edit]

From circunstância +‎ -ar.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): (Spain) /θiɾkunstanˈθjaɾ/ [θiɾ.kũns.t̪ãn̟ˈθjaɾ]
  • IPA(key): (Latin America) /siɾkunstanˈsjaɾ/ [siɾ.kũns.t̪ãnˈsjaɾ]
  • Rhymes: -aɾ
  • Syllabification: cir‧cuns‧tan‧ciar

Verb[edit]

circunstanciar (first-person singular present circunstancio, first-person singular preterite circunstancié, past participle circunstanciado)

  1. (transitive) to circumstantiate

Conjugation[edit]

Further reading[edit]