coluviu
Jump to navigation
Jump to search
Romanian[edit]
Etymology[edit]
Borrowed from French colluvium.
Noun[edit]
coluviu n (uncountable)
Declension[edit]
declension of coluviu (singular only)
singular | ||
---|---|---|
n gender | indefinite articulation | definite articulation |
nominative/accusative | (un) coluviu | coluviul |
genitive/dative | (unui) coluviu | coluviului |
vocative | coluviule |