concupio

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

From con- +‎ cupiō.

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

concupiō (present infinitive concupere); third conjugation iō-variant, no perfect or supine stem

  1. to covet, long for
    Synonyms: requīrō, affectō, cupiō, quaerō, studeō, aveō, indigeō, sitiō, petō, circumspiciō, expetō, spectō, voveō, appetō
    Antonyms: āversor, abhorreō

Conjugation[edit]

   Conjugation of concupiō (third conjugation -variant, no supine stem, no perfect stem)
indicative singular plural
first second third first second third
active present concupiō concupis concupit concupimus concupitis concupiunt
imperfect concupiēbam concupiēbās concupiēbat concupiēbāmus concupiēbātis concupiēbant
future concupiam concupiēs concupiet concupiēmus concupiētis concupient
passive present concupior concuperis,
concupere
concupitur concupimur concupiminī concupiuntur
imperfect concupiēbar concupiēbāris,
concupiēbāre
concupiēbātur concupiēbāmur concupiēbāminī concupiēbantur
future concupiar concupiēris,
concupiēre
concupiētur concupiēmur concupiēminī concupientur
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present concupiam concupiās concupiat concupiāmus concupiātis concupiant
imperfect concuperem concuperēs concuperet concuperēmus concuperētis concuperent
passive present concupiar concupiāris,
concupiāre
concupiātur concupiāmur concupiāminī concupiantur
imperfect concuperer concuperēris,
concuperēre
concuperētur concuperēmur concuperēminī concuperentur
imperative singular plural
first second third first second third
active present concupe concupite
future concupitō concupitō concupitōte concupiuntō
passive present concupere concupiminī
future concupitor concupitor concupiuntor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives concupere concupī
participles concupiēns concupiendus,
concupiundus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
concupiendī concupiendō concupiendum concupiendō

Derived terms[edit]

Descendants[edit]

  • Italian: concupire

References[edit]

  • concupio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • concupio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.