corectat
Jump to navigation
Jump to search
Romanian[edit]
Etymology[edit]
Past participle of corecta.
Noun[edit]
corectat n (plural corectaturi)
Declension[edit]
Declension of corectat
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) corectat | corectatul | (niște) corectaturi | corectaturile |
genitive/dative | (unui) corectat | corectatului | (unor) corectaturi | corectaturilor |
vocative | corectatule | corectaturilor |
Verb[edit]
corectat (past participle of corecta)